Een dagboek bijhouden kan in tijden van corona een heel goed idee zijn. Het kan dienen als uitlaatklep in een stressvolle periode en het is een manier om dit tijdperk te documenteren voor de toekomstige generaties, zodat ze kunnen lezen hoe we omgingen met deze crisis.
“Het coronatijdperk waarin we ons bevinden is naar mijn idee doordrongen van angst”, zegt Christine de Vries, trainer in dagboekschrijven. “We zijn bang voor het onzichtbare virus. Bang om mensen te verliezen, om zelf ziek te worden, om onze zaak te verliezen. Bang voor wat nog komen gaat.”
Het bijhouden van een dagboek biedt steun, weet De Vries. “Angst richt zich altijd op de toekomst. Daar kun je in verdwalen. Een dagboek bijhouden is een fantastisch middel om emotionele angst en pijn bij jezelf te onderzoeken, te verwerken en los te laten.”
Laat schriftelijke overleveringen achter
Een andere goede reden om te starten met een dagboek is de overlevering, bepleit archivaris Kees de Ridder van het Zeeuws Archief. “Als we later terugkijken op deze crisis en we hebben geen dagboeken, ontbreekt de persoonlijke invalshoek.”
“Achteraf willen we de crisis kunnen duiden, net zoals we dat bijvoorbeeld gedaan hebben bij de crisis van de jaren dertig of de Watersnoodramp”, legt hij uit. “Het mooie aan een dagboek dat over een langere periode is bijgehouden, is dat je kunt kijken hoe tegen verschillende fases van een crisis werd aangekeken. In de eerste fase van de coronacrisis kan dat bijvoorbeeld verwarring of ontkenning zijn.”
“Achteraf willen we de crisis kunnen duiden,
net zoals we dat bijvoorbeeld gedaan hebben bij
de crisis van de jaren dertig of de Watersnoodramp.”
– Kees de Ridder, archivaris
Het Zeeuws Archief riep burgers eerder op om persoonlijke informatie – van filmpjes tot dagboeken – met betrekking tot de crisis in te sturen voor het archief. “We leven echt in een beeldcultuur, we hebben vooral veel foto’s ontvangen.” Juist het geschreven woord is extra waardevol in de huidige beeldcultuur, denkt de archivaris. “Geschreven tekst gaat toch dieper. Een dagboek geeft extra waarde aan die beelden.”
Vergeet stijl, spelling of grammatica
Starten met een dagboek kan overweldigend voelen. “Mensen denken vaak dat je een compleet verhaal moet schrijven in een dagboek. Dat hoeft júíst niet – het mogen ook losse flarden zijn”, adviseert De Vries. “Probeer ook niet te starten met het beschrijven van je angst. Door het te beschrijven, voed je deze angst. Probeer in plaats daarvan eerst te beschrijven wat je om je heen ziet. Daarna kun je beschrijven wat er in je leeft.”
Om de lat van het schrijven omlaag te halen heeft De Vries een paar spelregels. “Schrijf zonder vooraf na te denken over wát je gaat schrijven. Daarnaast is het belangrijk om een structuur te hebben. Bijvoorbeeld: ik ga vijf minuten schrijven”, tipt ze.
“Een dagboek bijhouden is een fantastisch middel om
emotionele angst en pijn bij jezelf te onderzoeken,
te verwerken en los te laten.”
– Christine de Vries, trainer in dagboekschrijven
“Maak je tijdens het schrijven ook geen zorgen over spelling en grammatica. Het is niet van belang dat iemand anders het mooi of inspirerend vindt. Of dat het ook maar enig literair gehalte heeft. Het gaat om verbonden zijn met je gevoel in dat moment.” Heb je niets met schrijven? “Maak een schets. Teken bijvoorbeeld iets dat je ziet door het raam. Ook hier geldt: het hoeft niet mooi en fraai te zijn.”
Tot slot kan een dagboek ook nog dienen om bij te houden met wie je in contact bent geweest. Premier Jacinda Ardern riep de inwoners van Nieuw-Zeeland op om een dagboek bij te houden. Zo kan in het geval van besmetting nagetrokken worden met wie er contact is geweest.
Door: Noémi Prent voor nu.nl
Geef een reactie