Ik schrok me wild. Het was oktober en de zomer leek zó ver weg. Dit kon toch niet waar zijn? Alles in mij verzette zich tegen dit sombere scenario. Ik had zelf meer gedacht aan een maand of twee, drie!
.JPG)
Inmiddels is het zomer en bouw ik vanuit de leegte en in kleine stappen mijn werkagenda weer op. Achteraf ben ik zo dankbaar voor dit advies en leer ik mezelf met vallen en opstaan tijd te gunnen en ruimte te geven. Ik moet nog steeds wennen aan het feit dat ik nu niet de energie heb die ik had voordat ik ziek werd, maar ook met minder is het heel goed te doen.
Vorige week heb ik toch de 3-jarige opleiding bij Phoenix kunnen afronden. Het is heel anders verlopen dan dat ik me aan het begin had voorgesteld, maar ik heb er ook heel veel kracht en steun aan beleefd. Na de zomer begin ik met de vervolgopleiding “Systemisch werk” en daar verheug ik me op. Vooral omdat ik met veel verschillende mensen werk, is het belangrijk dat ik mezelf blijf voeden en verrijken en dat doe ik door diep te leren kijken in mijn eigen hart en ziel.
Ik geniet op dit moment van het creatieproces van de nieuwe schriftelijke cursus die ik aan het maken ben. Ik voel me heel rijk bedeeld met inspiratie en ideeën en het is heerlijk om vanuit die overvloed te kunnen delen met anderen.
Ik zorg goed voor mijn lichaam en zoek daarin naar een balans van inspanning, ontspanning en goede voeding. Langzamerhand komt er ook ruimte om verder te reizen op de weg van heling. Het is niet zozeer een kwestie van de ervaring van ziekte en herstel achter me te laten, als wel het op een goede manier met me mee te nemen, zonder dat het te zwaar of te groot is. Mijn dagboek is mijn trouwe reisgenoot waar ik heel dankbaar voor ben.
Ik wens jullie allemaal een heerlijke zomer toe met tijd om te lanterfanten, te genieten van de kleine dingen en je te laten verwonderen door schoonheid en… de liefde.
Lieve Christine,
Wat fijn om te horen dat je" in de lift" zit!
Regelmatig heb ik aan je gedacht.
Je bent een waardevolle vrouw, die ook door en in je eigen verdriet en angst, anderen weet op te heffen en een stuk levenswijsheid mee te geven.
Zeker zo belangrijk als je schrijfonderricht!
Ik wens je alle goeds
Een lieve groet van
Ceciel
Beste Christine en lezers,
Na twee ziekte-periodes van een paar jaar geleden, probeerde ik mijn persoonlijke worsteling in een tekstje te verwoorden.
Deze kwam ik gisteren weer tegen en wil dit met jullie delen:
Ontdekken
Als een echte regel-Nederlander met
planningen, ook voor mijn leven en weg,
kwam ik mijn hoogmoed en eis tegen.
Ïk bepaal mijn leven en dood, zo dacht ik.
Helaas is planningen bijstellen nooit mijn
sterkste vermogen en kwaliteit geweest.
Elke dag gaat er een stukje in me dood
en wordt getransformeerd tot hoger leven.
Het duurde twee medische molens lang,
eer ik mijn-proces-louter-alleen begreep.
Ik liet los. Liet los mijn hoogmoed en eis
en kwam zo weer tot leven in ontwikkeling.
Met het ongewisse mogen en kunnen leven
bleek een stukje te ontwikkelen levenskunst.
Me wezenlijk door het Hogere laten leiden
wel met verantwoording mijn eigen pad gaan.
Ik kwam mezelf tegen. Om zo ontdekkend,
gelouterd en een beetje wijzer verder te gaan.
-SW-
Ik wens een ieder inzichten ontvangen tijdens een proces om niet als de oude maar als de nieuwe verder te kunnen gaan.
Een goede creatieve zomer gewenst.
Sylvia.
Hai Christine
Een fijne zomer gewenst waarin je veel mag genieten van de natuur en mooie avonden. Ik ben blij te horen dat je stapje voor stapje rustig en gestaag je weg gaat,en luisterend naar jezelf nieuwe dingen ontdekt.
Jouw kracht is het delen van je ervaringen met ons op je reis.. Ik laat me graag inspireren door je .Lieve groet Nelie
Wat een reuze stappen heb je ‘ noodgedwongen’ gezet en van Harte Gefeliciteerd met het bereiken van deze mijlpaal!
AnitA