Dankbaarheid is dichtbij

Ik keek te ver

Tijdens de vakantie heb ik opnieuw ervaren hoe helend het is om dankbaar te zijn voor wat er NU is. Niet straks, niet ‘als dit dat zal ik…’ met mijn blik naar de toekomst of met weemoed terugkijkend naar dat wat voorbij is. Nee, de open ruimte is hier, nu…

Ik ben begonnen aan een hele lange lijst met items waar ik dankbaar voor ben, voor wat me toevalt, me doet glimlachen, mijn hart opent, me in verwondering laat stil vallen en mijn blik laat rusten.

Geschenken van Genade noem ik ze allemaal. Ik maak geen onderscheid in groot, klein, belangrijk of de moeite waard, klein of vluchtig, maar schrijf iedere dag een paar keer een aantal items op in een apart boekje. Elk item nummer ik…

  1. Vanmorgen was het een paar uur droog, wat heerlijk om de dag zo te beginnen.
  1. Samen de camperbus uitladen.
  1. De liefde die ik voel voor mijn lieve zus.
  1. De frisheid in de ochtendzon, dauw op het gras glinstert als kristallen in de zon.
  1. Koffie stomend heet in een grote mok en een stil huis, zittend aan tafel in mijn ochtendjas.
  1. Verlangend luisteren naar Jouw woorden, Geest van Liefde
  1. Sluierbewolking voor de nog volle maan – sprookjesachtig

Dit idee heb ik gevonden op de website van Ann Voskamp. Ze heeft een aantal boeken geschreven, die ook in het Nederlands vertaald zijn. (klik hier voor de Nederlandstalige website) Hoewel ik persoonlijk niet alles wat ze schrijft omarm, ben ik haar heel dankbaar voor deze inspiratie.

Het sluit prachtig aan bij het boekje van Marjoleine Vos “Je keek te ver”. Voor de zomervakantie had ik al besloten om hierover een NIEUWE korte schriftelijke cursus van 12 dagen te maken, niet wetende dat haar boekje en mijn lijst met Geschenken van Genade zó prachtig op elkaar aansluiten. Ook hier ben ik dankbaar voor!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *