De weg is lang…

vorige week had ik nog heel veel pijn, maar die neemt gelukkig steeds meer af. Afgelopen donderdag is er nog een röntgenfoto gemaakt om te kijken of er door het vele hoesten spontaan een rib was gebroken! Gelukkig is dat niet zo.


Wie had dat kunnen denken? Bijna een jaar na de laatste bestraling  loop ik al maanden te tobben met pijn en zwelling rond mijn ribben. Behalve pijnstilling innemen en een paar keer per week naar de fysiotherapie voor massage, is er niets aan te doen. De bestraling heeft het weefsel rond mijn ribben beschadigd en daar komen de klachten van. Het goede nieuws is dat het vanzelf over gaat.

 

Nou ja, vanzelf…

 

 

Ik dacht dat ik het goed kon aanvaarden dat mijn energie een stuk minder is dan voordat ik borstkanker kreeg – ik plan minder werkzaamheden en zorg voor meer ruimte er omheen. Maar toen de pijn aanhield kwam ik in verzet en werd steeds bozer (wat natuurlijk ook energie opslokt) op mijn lichaam. Ik werd er ook verdrietig van… Ik dacht dat ik klaar was, dat ik nu echt aan het opbouwen was, maar in plaats daarvan ging het slechter en lag ik uitgevloerd op de bank. Ik voelde me steeds meer een zeurpiet worden.

 

En toen kwam de Sint met een grote verrassing: samen met mijn lief een weekendje naar Antwerpen met verblijf in een sfeervolle B&B. Het was echt heerlijk en heeft mijn (onze) zinnen verzet. We hebben in een traag tempo door de stad gewandeld, zijn naar het fotomuseum geweest en hebben heerlijk gegeten! Eigenlijk heel eenvoudig, maar zo verrukkelijk!


Sinds de afgelopen week lees ik weer veel in de dagboeken van Etty Hillesum ter voorbereiding op de schrijfgong. Ik word geraakt door haar woorden en de manier waarop zij omging met innerlijke tegenslag. Ik lees haar dagboeken voor de zoveelste keer en ben verrast hoe ze vandaag tot me spreken – zo boeiend!

 

Beeldhaiku© van Anky Floris

2 reacties op “De weg is lang…

  1. sineke

    Lieve Christine:

    Wat geef je jezelf een groot geschenk door deze schrijfgong te organiseren, door jezelf te verbinden met zoveel mensen die vanuit hun innerlijk willen schrijven. Door de buitenlaag heen geef je heling voor jezelf en reik je heling voor zoveel anderen aan in de binnenlaag.  Om in jouw helingperiode zo'n wijds initiatief te nemen voor deze schrijfgong en naar buiten toe de keuze voor Liefde en Licht te tonen en te stimuleren bij de ander ervaar ik als een bijzonder verrijkende Liefevolle daad.

    lieve groet Sineke

  2. sarie

    Lieve Christine, Het grijpt me wel aan hoeveel tijd het je kost om te herstellen terwijl je zo graag wilt.

    Ik hoop echt dat het de komende tijd zal verbeteren maar je bent –

    Kwetsbaar en sterk tegelijk

    luister naar de fluistering

    stilte, rust, vertraag…

    zie het licht in het licht van de dag

    hoor het woord achter de woorden

    en blijf in de warmte van je hart.

    liefs, Sarie

     

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *