Een gedicht als cadeau

Gisteren en vandaag zijn twee loodzware dagen…en dan vind ik dit in de mail! Ik proef mijn eigen tranen, die me een opklaring beloven. Dank je Nina!

vandaag Christine

met bakken valt de regen neer
de boel wordt nat, drijfnat
goten gorgelen het water weg
tot plots alles overloopt
het is teveel voor één keer
de natuur kent soms geen grenzen


ik kijk en kijk en denk…

je zou het als kanker kunnen zien
die smijtend met bakken narigheid
het bestaan plots overspoelt
geen gorgelgoot die het opneemt
geen put die het laat verdwijnen
weerloos sta je in de stroom
je weg geblokkeerd
door een ongekende angst

tot diezelfde natuur herstelt
geneest
tot de tijd de angst laat smelten

nina,
2 november 2012

1 reacties op “Een gedicht als cadeau

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *