Levensweg
VELE WEGEN KENT HET LEVEN
Vele wegen kent het leven,
maar van al die wegen is er één die jij te gaan hebt.
Die ene is voor jou.
Die éne slechts.
En of je wilt of niet, díe weg heb jij te gaan.
De keuze is dus niet de weg, want die koos jou.
De keuze is de wijze hoe die weg te gaan.
Met onwil om de kuilen en de stenen,
met verzet, omdat de zon een weg die door ravijnen gaat, haast niet bereiken kan.
Of met de wil om aan het einde van de weg milder te zijn, en wijzer,
dan aan het begin.De weg koos jou, kies jij ook hem?
Gedicht van Dag Hammarskjold, in de vertaling van Hans Stolp.
Dit gedicht kwam ik ook eens tegen.
Ons levenspad.
Als mens loop je je levenspad
je komt daar mensen tegen
sommigen zijn een grote schat,
tegen and’ren wordt gezwegen.
Het pad is niet recht
je kunt niet zien wat of er voor je ligt
je moet de kronkels volgen
ook al loopt de weg soms dicht.
Er zijn ook zijpaden die je als mens
af en toe moet begaan
maar altijd kom je steevast uit
op het pad van jouw bestaan.
Het rechte deel van ons pad
moet heel belangrijk zijn
de waarde die je er aan geeft
zijn de zijwegen met pijn.
Verdriet, gemis, liefde en haat
je komt van alles tegen
het vormt je tot de mens van nu,
heel sterk, mooi en gedegen.
Wees trots en blij met hetgeen
je levenspad je schenkt
weet dat er aan ’t eind ervan
nog steeds iemand aan je denkt.
Of dat nu je man is, je kind, je broer
een zus of een vriendin
Wees blij met wat er op je pad komt
dat geeft het leven zin!
Ik ben nog lang niet uitgelopen
mijn pad is nog niet aan ’t eind
ik hoop dat een ieder die ik lief heb
niet uit mijn vizier verdwijnt.
Zo wandelen wij samen
daarmee ben ik heel blij
een gebed eindigt met Amen
dit vers met een knuffel voor jou van mij.
Prachtig Henriëtte
Mooie kaart om mee af te sluiten. Ik stuur ze naar mijn drie kinderen. Ik stond letterlijk aan het begin van hun levensweg en heb de regie over hun leven steeds meer aan hen kunnen overdragen. het is aan hen hoe ze hun eigen weg lopen. Maar het is mooi dat ik vanaf de zijlijn toch nog dit proces mag meemaken en regelmatig kruizen onze paden elkaar fysiek weer. Ook daar ben ik blij om. Dat wilde ik ze even laten weten.
Wat een prachtig gedicht trouwens in een mooie vertaling van Hans Stolp.
Anky en Christine, bedankt voor dit kaartenproject en jullie ook weer een mooi vervolg van jullie levensweg, met rozen en met doornen. Ze horen bij elkaar.
Hoop jullie ook weer eens tegen te komen op mijn levensweg. 🙂
Liefs en groetjes: Henriette
Oh…. wat stuur ik deze kaart graag naar mijn vrienden… mijn lieven…. met grote dank aan mijn lieve vriendin, Christine, die de kaart volop in het licht zet. Ik wens jullie een mooie weg in Februari. Liefs van Anky
Lieve Anky (en alle andere kaartschrijvers),
Onze levensweg gaat niet altijd over rozen, maar samen is het een zoveel lichter!
Dank voor al jouw inspiratie en liefdevolle vriendschap!