Alkmaar, 20 oktober 2012
Beste mensen,
Het valt me zwaar om jullie dit bericht te sturen, want ik heb slecht nieuws. Ik heb vorige week te horen gekregen dat ik borstkanker heb.
Ongeloof, schok, angst en verdriet. Het kan toch niet waar zijn? Waarom ik, waarom nu? Waarom ik niet, waarom niet nu? Ik heb geen antwoord op deze vragen en probeer me telkens weer terug te halen uit de wereld van angst en onbeantwoorde vragen, die me onzekere scenario’s ver in de toekomst voorhoudt.
Er is nu nog niet veel bekend, behalve een operatie op 2 november en daarna wachten op de uitslag… Deze ‘wachtdagen’ vallen me erg zwaar. Ik probeer tussen alle emoties en slapeloze nachten door de “winkel” op te ruimen: cursisten die zich voor cursussen hadden ingeschreven te mailen, opdrachtgevers te informeren, locaties te annuleren, waarnemers te vinden voor het Shodo Schrijfcafé, en nog veel meer…
Langzamerhand krijg ik een lege agenda voor de behandeling en mijn herstel.
Inmiddels heb ik al een kleine groep geïnformeerd en hun reacties zijn hartverwarmend. Ik voel me gedragen door hun gebed, de kaarsjes die er voor mij en mijn man Harrie worden aangestoken, de lieve bemoedigende woorden en de vele kaarten die ik per post ontvang. Ik heb een ‘troostmuur’ in de woonkamer gemaakt, waar ik alles ophang. Zoveel lieve mensen die me steunen en me kleine verrassingen in een envelop toesturen, ik heb er nog geen woorden voor…
Ik wil jullie graag op de hoogte houden én in contact blijven, maar ik kan niet op alle reacties en vragen persoonlijk reageren. Daarom heb ik besloten om op mijn site een persoonlijk weblog te starten, waar ik zeer regelmatig korte berichten op zal zetten.
Ik zal ook de SchrijfWijzer blijven uitgeven met informatie over en inspiratie om te schrijven. Hopelijk heb ik over een paar maanden heel goed nieuws en kan ik weer een cursus of retraite in een klooster geven. Tot die tijd zullen mijn werkzaamheden beperkt blijven tot schrijven.
En wat ben ik nu dankbaar dat ik kan schrijven, dat ik uit verschillende technieken kan kiezen, zodat de veelheid aan gedachten, gevoelens en gebeurtenissen niet oneindig blijven rondtollen in mijn hoofd en lichaam, maar in kleine fragmenten op papier verschijnen. Ik vertrouw op mijn ervaring met het schrijven tijdens een storm want ik weet dat mijn pen me altijd weer naar het oog, die stilte in het midden, zal leiden – ook al duurt de weg er heen soms lang.
Verzoek
Als jullie op dit bericht willen reageren, zouden jullie het dan een keer per papieren post willen doen? Zo kan ik mijn e-mail voornamelijk gebruiken voor zakelijke berichten en hoef ik niet zo veel tijd achter de computer door te brengen.
Mijn adresgegevens zijn:
Christine de Vries
B. Bottemannestraat 23
1817 EM Alkmaar
Geef een reactie