Op locatie…
Vanmorgen ben ik met “De herberg” onder mijn arm naar een plaatselijk grand café gegaan om daar te schrijven. Ik heb thuis een mooie kleine schrijfkamer, waar ik heerlijk kan zitten, maar ik wilde er graag even uit én het schrijven op locatie vind ik vaak inspirerend. Het geroezemoes om me heen zorgt er voor dat ik me iets beter concentreer, dan wanneer ik in een vertrouwde omgeving zit, waar de was ligt te wachten en waar het vloerkleed nodig gezogen moet worden en Grino echt naar buiten moet en… De lijst met afleiding is eindeloos.
In het café geef ik mezelf de tijd en ruimte om te schrijven en geniet van een lekkere cappuccino. Binnen een half uur heb ik de opdrachten van dag 2 gedaan. Alleen de lijst om het gedicht heb ik nog af, want ik was mijn kleurtjes vergeten mee te nemen. De volgende keer als ik op locatie ga schrijven, zal ik vooraf even kijken of ik nog iets nodig heb, behalve mijn favoriete pen en een extra inktvulling.
Ik schrik een beetje van mijn eerste elfje in mijn herberg…
ketting
van activiteiten
de glanzende kralen
snoeren zacht mijn keel
dicht
Thuisgekomen vind ik deze kaart van Saskia en dan denk ik “het elfje én mijn schrik zijn twee onverwachte gasten, die ik om te beginnen kan begroeten.”
ALOT
Op 3 april zit ik op dag 25 en wat fijn dat we elkaar zo inspireren met (on)genode gasten, (on)welkome gevoelens.
Alles mag er zijn.
Vandaag was het de beurt aan dag 2. Bij het schrijven van de eerste sprint, kwam ik veel gasten tegen, die ik tot dit moment vooral als ongenood had gezien. Maar…. welkom dus. Ik schenk iets te drinken in voor jullie. Daarna ga ik praten met andere gasten in mijn Herberg die mij vertellen hoe ik anders naar dingen kan kijken die mij bezighouden. Het is een proces en ik ben op weg.
Ingrid
Hi Ingrid,
Het is een wonderlijk proces. Hoewel ik het boek zelf heb geschreven word ik steeds weer verrast door wie er aan klopt! en…naar binnen wil 😉
2 maart kreeg ik dit mooie boek voor mijn verjaardag.
3 maart was ik bij een schrijfcursus van Saskia de Bruin. Zij had het boek gekocht en vertelde hoe interessant het was.
Die nacht droomde ik dat ik erin aan het schrijven was. Toen ben ik 4 maart meteen begonnen.
Ik was het nog niet van plan maar 3 maal achter elkaar een aanwijzing deed mij in actie komen.
Morgen ga ik beginnen aan dag 23. Ik schrijf me rot. I go with the flow….
Wat een prachtig uitdagend boek met een verscheidenheid aan oefeningen.
De extra ruimtes hier en daar nodigen mij uit tot illustreren.
Ik ben zo blij dat ik eraan begonnen ben. Het doet veel met mij.
Christine hartelijk bedankt dat je dit mooie boek geschreven hebt.
Anneke, hoe wonderlijk is het als we openstaan voor de synchroniciteit die ons een richting wijst…
Ik ben zelf aangekomen bij dag 3, maar volg jou graag in de flow van het schrijven!!