Feiten
- Dag: Dinsdag
- Datum: 15 december 2020
- Plaats: aan tafel in de woonkamer
- Tijd: 21:00-22:15 uur
Ervaringen op dag 1
Het idee om te gaan herbergen in de lockdown was niet vooraf goed voorbereid. Het kwam opeens in me op en voordat ik het zelf doorhad, was er iets in mij dat al een besluit had genomen. Kort daarna verstuurde ik de SchrijfWijzer en werd binnen mum van tijd overspoeld door bestellingen van abonnees die ook graag een exemplaar van het schrijfretraiteboek wilden hebben! Al dit zorgde ervoor dat ik de hele dag druk was met regelen, mail beantwoorden, bestellingen verwerken en boeken inpakken. De brievenbussen waren tot de nok gevuld met kerstpost, dus door naar het postkantoor waar ik de hele stapel net op tijd heb kunnen afgeven.
Af en toe kwam bij mij de vraag langs: Wanneer ga ik nou beginnen in mijn herberg? Maar het was gewoon te druk en onrustig om te gaan zitten. Voordat ik het doorhad waren de gasten “Druk” en “Onrustig” al binnen gekomen en eisten veel van mijn aandacht op.
Eenmaal weer thuis was na een bezoek aan mijn moeder, die een paar dagen geleden lelijk is gevallen, ging ik aan tafel zitten met een geurige kop kruidige chai en mijn herberg. Het is jaren geleden dat ik er in had gelezen en het voelde wonderlijk om mijn eigen woorden lezend te proeven. “Heb ik dat geschreven?”
In mijn welkomstbrief heb ik het beestje bij de naam genoemd en schreef ik o.a.
Ik heb het al eerder in mijn dagboek geschreven: ik ben opnieuw gewoon te druk en mijn aandacht is teveel naar buiten gericht. Ik werk superhard, bedenk het ene na het andere inspirerende project, maar tijd om stil te vallen en me met mijn Zelf te verbinden is er niet.
Alleen het opschrijven en daarna hardop voorlezen was als een diepe zucht. Alsof ik zacht tegen mezelf zei: “Zo is het precies!”
Ben jij ook aan het herbergen?
Hoe heb jij deze dag in het Schrijfretraiteboek ervaren? Je bent van harte welkom om in je eigen tempo met me mee te schrijven. Ook jouw reacties zijn zeer welkom op het blog, want op die manier kunnen we elkaar inspireren en bemoedigen!
Wil jij ook gaan herbergen?
Klik hier en lees de eerste paar pagina’s met praktische informatie in het boek “De herberg”.
Vandaag begonnen met de schrijfretraite .
“Deze retraite komt op het juiste moment! De donkerte voor Kerst , de Heilige nachten , eciw , thema’s die er spelen. Het valt allemaal samen. Maar vandaag voelde ik echt de behoefte om te beginnen. De plek opgeruimd , kaarsje aan , kop thee met iets lekkers………….
Het schrijfretraiteboek stond op mijn verlanglijstje. Vannacht, in de kerstnacht kreeg ik het van mijn man. Een mooi geschenk. Ik fa ervan genieten.
Afke
Zo fijn om ook begonnen te zijn in de Schrijfherberg!
Van de eerste dag zingt bij mij nog na:
‘Kom zoals je bent, onopgepoetst. Er is iemand voor jou.’
V Vertragen
E Elke minuut
R Rustig aan
W Werken is nu ver weg
L Lekker voor mijzelf
K Komend tot mijzelf
O Omgeven door alles wat ìk wil
M ‘Mirjam tijd’
E Even een pas op de plaats
N Nergens naar toe
Mijn tijd – Mirjam tijd
Fijn, ik word er rustig van.
Christine, wat was ik blij toen het boek daags na de bestelling al in de brieven bus viel!
Toch schroomde ik iets op jouw blog te zetten
Er had nog niemand anders gereageerd….
Dank je wel Mirjam, de spanning is er bij mij nu af!
Verwelkomen betekent voor mij ” liefdevol, gastvrij ontvangen”
Na het overlijden van mijn moeder en de familieperikelen diende zich een -te- open ruimte aan.
Mezelf verwelkomen heb ik daarom omschreven als een zoektocht naar hoe ik mijn hart opnieuw vervuld kan laten zijn.
Deze retraite is voor mij een welkome ondersteuning in het openen van mijn hart voor wat er is en zich aandient.
Nu voor mezelf, wat ik best spannend vind. Er voor een ander zijn gaat me beter af…
De volgende dag ervaarde ik al gelijk het effect: meer discipline, minder chaos, meer thuis bij mezelf.
Fantastisch!!
Wat fijn Kitty.
Heel fijn om mee te lezen met elkaar.
Dank jou ook voor het delen.
Vanochtend zat het herberg retraiteboek bij de post; wat een prachtig boek is het. Een mooi formaat en een hele mooie kleur omslag! Dank je wel Christine. Ik ben er meteen in begonnen. Op dag 1.
Een mooi stukje om te delen is de open zin die ik aanvulde:
Welkom zijn met al mijn gedachten en gevoelens is wat ik wens omdat dat een veilige bedding geeft om in te zijn, dat geeft een welkom thuis gevoel; een verwelkomen van mezelf in een warm en liefdevol huis.
Bij het schrijven van de brief aan mezelf schreef ik hoe fijn ik het vond, tijdens de vele retraite weken die ik volgde, als we ‘s avonds bij kaarslicht bij elkaar kwamen en deelden over de dag. Zo nam ik me voor om dat met deze retraite ook te doen. ‘s Avonds bij kaarslicht te gaan zitten en te lezen en delen in het blog.
Welkom Mirjam!
Ik kan het zo voor me zien, iedere avond steken we een kaars aan. In heel Nederland én daar buiten, branden wij als herbergier van onze eigen herberg in de avonduren een kaars, lezen we in ons boek en op het blog. Tot slot posten we daar een kleine tekst over onze eigen ervaringen. Zo bouwen we aan onze verbinding met ons zelf en elkaar: MOOI!
ik heb het je al gemeld, ik doe een mix en die combinatie heet nu “Fluisteringen herbergen”
Een prachtige titel: Fluisteringen herbergen”. Laat je ons af en toe weten hoe je dit beleeft?