Feiten
- Dag: Zaterdag – Tweede Kerstdag
- Datum: 26 december 2020
- Plaats: aan tafel in de woonkamer
- Tijd: 15:10-15:50 uur
Ervaringen op dag 12
Nadat ik had vanmorgen een uurtje had gewerkt was mijn energie op en ik was teleurgesteld dat ik het herbergen weer achteraan in de rij van ‘dingen te doen’ had geplaatst. Eerst dit, dan dat, dan die en dan daar en dan…kan ik misschien nog een gaatje vinden om te herbergen.
Mijn commitment om iedere dag hier op mijn blog verslag te doen van mijn herhergen tijdens lockdown, helpt mij om te schrijven. Niet perfect en volledig, maar wel dagelijks. Hoewel het me soms echt moeite kost, doet trouw zijn aan mijn eigen afspraak me ook goed.
Gasten verwelkomen
Eenmaal de pen in de hand en het boek opengeslagen, word ik verrast door wie ik ontmoet… ver voorbij ruimte en tijd verschijnt ze opeens levensecht op de pagina en in mijn hart. Ik voel me zo dankbaar!
Elfje
woorden
en zinnen
brengen jou nabij
ik betreed levende stilte
witregels
Reflectie
Ik heb gekeken naar al mijn antwoorden op de vraag:
Wat heb ik nu nodig?
en ben verrast door mijn eigen wijsheid;-)
Ben jij ook aan het herbergen?
Hoe heb jij deze dag in het Schrijfretraiteboek ervaren? Je bent van harte welkom om in je eigen tempo met me mee te schrijven. Ook jouw reacties zijn zeer welkom op het blog, want op die manier kunnen we elkaar inspireren en bemoedigen!
Wil jij ook gaan herbergen?
Je kunt ieder moment beginnen en er net zo lang over doen als je wilt.
Klik hier en lees de eerste paar pagina’s met praktische informatie in het boek “De herberg”.
Eerste elfje:
genieten
van moederzijn
rust door structuur
aarding voldoening stroming eigen
beweging
het schrijven van de rondes gaven het inzicht:
Ik kom uit Liefde en eenheid en ben op weg naar Liefde.
daar zie ik mezelf gelukkig. Thuis.
ik leerde verder dat ik de kleine kindertijd achter me laat, daarmee ook de identificatie met de moederrol.
Ik geniet zoveel van ze, en mag de kinderen steeds verder loslaten nu ze ‘fonkelende pubers’ aan het worden zijn.
het verschuift
tenslotte schreef ik dit elfje:
ik
loop mijn
weg naar huis
onthechten van moederrol eigen
weg
Elfje:
Plannen
Met moed
Zet ik stappen
Ga mijn eigen weg
Spannend!
Wat een fantastische oefening, de ‘Vragen als kompas’. Elke ronde kwam ik dieper in mezelf, zo bijzonder om te ervaren. Mijn antwoorden kwamen snel en waren kort. Om uiteindelijk te horen dat ik op weg ben naar Zelfliefde en ik mezelf daar zie als Eén met Alles. Wauw…
Elfje
Zorg
verdelen over
twee mensen. Met
liefde en toewijding. Goede
dochter en partner
ben ik.
Ik ben op mijn pad,
richting de dood, het ongewisse.
Met mijn ‘tools’, mijn levenservaring.
Gewoon als mezelf, als Mirjam.
Ik heb ruimte en vrijheid nodig. En tijd.
Hier op aarde, in de natuur, onder de sterrenhemel;
ben ik krachtig, geaard, verbonden, vibrerend en – gelukkig?