Feiten
- Dag: Zaterdag
- Datum: 9 januari 2021
- Plaats: aan de eettafel
- Tijd: 19:03-19:27 uur
- Lockdown – dag 26
Ervaringen op dag 19
Ik heb een hele week niet geschreven. Mijn energie was nog niet terug. De afgelopen week was ik in mijn werk min of meer aan het overleven van de ene deadline naar de volgende zoomafspraak. Nieuwe trainingen zijn gestart, workshops en schriftelijke cursussen gemaakt, een haikuwedstrijd gehouden en tussendoor beklom ik een berg aan emails…
Gasten verwelkomen
“Overleven” en “overspoeld” kwamen hand in hand mijn herberg binnenstormen. Er kwam een beeld bij me op van een modderstroom, die ondanks dat ik de deur dichthield toch binnenkwam door de kieren en het kleine raampje naast de voordeur. De hal, gang en keuken zaten onder de bruine derrie…
Het enige dat ik nu kon doen was wachten tot de stroom ophield en daarna alles schoonmaken. Dat betekende dat ik geen tijd of ruimte had om met andere gasten te praten of ook maar contact te maken. Om het opnieuw leefbaar te maken in mijn herberg, moet ik na de schoonmaak kijken hoe ik een tweede modderstroom kan voorkomen, want dit is echt heel akelig.
Elfje
alles
werd bedolven
onder bruine modder
eerst schoonmaken, daarna opnieuw
herbergen
Welke regel raakt me nu?
met geweld je hele huisraad kort en klein slaat
bedolven
onder werk
ik zoek ruimte
waarin ik kan ontspannen
levensbehoud
Ben jij ook aan het herbergen?
Hoe heb jij deze dag in het Schrijfretraiteboek ervaren? Je bent van harte welkom om in je eigen tempo met me mee te schrijven. Ook jouw reacties zijn zeer welkom op het blog, want op die manier kunnen we elkaar inspireren en bemoedigen!
Wil jij ook gaan herbergen?
Je kunt ieder moment beginnen en er net zo lang over doen als je wilt.
Klik hier en lees de eerste paar pagina’s met praktische informatie in het boek “De herberg”.
Drie keer per week ben ik aan de slag met het Schrijfretraiteboek. Ik wist niet dat er zoveel gevarieerde gasten bij mij aankloppen. Gasten in de hoedanigheid van mensen, ervaringen, gevoelens, gedachten, vreugde, verdriet….Gasten met telkens een boodschap.
De regel “dit mens zijn is een soort herberg” raakt me nu op dag 19 op een intense wijze welke niet goed onder woorden te brengen is.
stil
Gewaar worden
Onzichtbaar aangeraakt zijnde
Bewogen door onuitgesproken woorden
Veelzeggend
Dag Chris,
Dank je voor het delen van jouw ervaring. Geniet er van, ook als je nog geen woorden hebt die bij de ervaring passen.
ik
weet niet
het leven wel
wat goed is voor
mij
Elfje:
Eerbied
Elke gast
Met vertrouwen tegemoettreden
Geen gesloten deuren meer
Opengooien
‘Glimlachen naar mijn angsten.
Op mijn levenspad, onder de sterren.
Ik als entiteit, mijn ziel’.
Thema: ruimte innemen