Inspiratie Tiendaagse (Citaat 3 van 10)

Opwarmoefening

  1. Zet de timer (kookwekker) op 5 minuten.
  2. Schrijf het citaat over en…
  3. schrijf door – zonder te pauzeren om na te denken – tot je het geluid van de timer hoort.
  4. Schrijf sneller dan je gewend bent, maar haast je niet.
  5. Houd de pen in beweging en volg jouw associaties, gedachten en gevoelens.
  6. Verbeter niets in je tekst tijdens het schrijven.
  7. Stop ook echt als je de timer hoort.
  8. Lees tot slot jouw tekst hardop en langzaam aan jezelf voor.
  9. Onderstreep na het lezen woorden of korte fragmenten die je raken.

 

Het tweede gedeelte van de oefening

vind je in het blogbericht “Inspiratie Tiendaagse – dag 3”.

15 reacties op “Inspiratie Tiendaagse (Citaat 3 van 10)

  1. Lucia

    Wonderlijk wat er uit de pen vloeit. Wat leeft er toch veel diep van binnen, wat dan ‘ zomaar ‘ naar buiten komt. Fijn om de reacties te lezen van jullie, geeft een band van herkenning.

  2. Olga

    Met aandacht rondgelopen
    Elke stap bewust gezet
    Door onze eigen woonwijk
    Ik was mij zeer bewust
    Tot nu toe wel vaker gedaan
    Af en toe zie ik teveel
    Tekenen van verwaarlozing
    In straten en plantsoenen
    En in het water drijft een plastic tas
    Voor vissen en vogels gevaar
    En dan zijn er die papavers
    Weelderig rood/oranje, heel groot
    Andere keren nooit opgevallen
    Nu moeten ze uitbundig bloeien
    Daar word ik blij van
    En ook van de viooltjes
    Lekker langs de stoep gezet
    In vele kleuren geel, wit, blauw
    Niemand zal ze plukken hoop ik
    Geluk zit in het kleine.

    tot zover mijn MEDITATIEVE WANDELING van vandaag

  3. Viviane

    erwijl
    mijn pen
    het papier kust
    ontluikt de liefde voor
    schrijven

    schrijven
    zonder vooraf de uitkomst
    te bedenken geeft
    voeding aan
    creativiteit

  4. veronique

    Fantastisch, met beugels en kruk wilde ik mijn achterpaadjes verkennen, niet gangbaar met rolstoel door de voordeur en weg, maar via de klemmende achterpoort, de sleutel knerpte al bij het openen…..onbegaanbaar vergeten achterommetje!
    Het was een expeditie vol verwondering, zag de bomen die schuttingen scheef trokken, veel onkruid op de stenige droge grond als een oerkracht zo mooi. Dat het centrum van Eindhoven ineens een ontdekkingsveldje was met een paar oeroude bomen. Zelfs hier dwarrelde een paar mini-witte-veertjes als tekens van hen van daar boven neer.
    Hoog zomer en de stadswijk was zo stil……ik zag al het bekende even met ontdekkingsreizigers ogen.

  5. Hanneke

    woorden waaien om mijn hoofd
    ik vang ze op
    als ik wandel in stilte
    woorden waaien om mijn hoofd
    als ik douche of tuinier
    ik laat ze binnen
    woorden waaien in mijn hoofd
    ik vang ze op papier

  6. Ellen Berens

    Mijn bewustzijn is groter terwijl ik hier nu wandel alleen.
    Ik zie én pluk het ‘blaasWENSbloembolletje’,
    al blazend dwarrelden honderden zaadjes weg de wijde wereld in .
    Liefdevol wens ik mezelf kracht en aanvaarding toe
    voor al wat er nog op me toekomt.
    In mijn toekomst.

    Ellen Berens

  7. Hanneke

    Soms schrijf je iets waarvan je niet wist dat het er was, diep van binnen. Nog niet eerder aan de oppervlakte verschenen.

  8. carola

    Creatieve daad, het zaadje, emoties
    pen en papier, wie ben ik
    wat is creatieviteit, mooi lelijk?
    wie weet wat het is?

  9. Anne v

    Wonderlijk hoe de woorden uit mijn pen vloeien over het papier.
    Heerlijk ontspannen, bevrijdend van het veleden.

    Weemoed en kracht , verdriet en geluk gaan nu samen verder.

  10. Yvonne van Leeuwen

    De woorden komen idd pas zodra de pen het papier raakt. En zonder verbetering toe te passen staat er dan ineens iets anders.
    Ik hoor het hoofd in mijn woord. Uitleggen op papier gaat niet dan stopt de pen. Het blijkt achteraf toch de goede woordkeus te zijn. Knappe pen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *