Opwarmoefening
- Zet de timer (kookwekker) op 5 minuten.
- Schrijf het citaat over en…
- schrijf door – zonder te pauzeren om na te denken – tot je het geluid van de timer hoort.
- Schrijf sneller dan je gewend bent, maar haast je niet.
- Houd de pen in beweging en volg jouw associaties, gedachten en gevoelens.
- Verbeter niets in je tekst tijdens het schrijven.
- Stop ook echt als je de timer hoort.
- Lees tot slot jouw tekst hardop en langzaam aan jezelf voor.
- Onderstreep na het lezen woorden of korte fragmenten die je raken.
Het tweede gedeelte van de oefening
vind je in het blogbericht “Inspiratie Tiendaagse – dag 3”.
Zonder oordeel constateren dat ik, als ik mijn pen van het papier haal, nog steeds binnen de lijntjes kleur.
Wonderlijk wat er uit de pen vloeit. Wat leeft er toch veel diep van binnen, wat dan ‘ zomaar ‘ naar buiten komt. Fijn om de reacties te lezen van jullie, geeft een band van herkenning.
Met aandacht rondgelopen
Elke stap bewust gezet
Door onze eigen woonwijk
Ik was mij zeer bewust
Tot nu toe wel vaker gedaan
Af en toe zie ik teveel
Tekenen van verwaarlozing
In straten en plantsoenen
En in het water drijft een plastic tas
Voor vissen en vogels gevaar
En dan zijn er die papavers
Weelderig rood/oranje, heel groot
Andere keren nooit opgevallen
Nu moeten ze uitbundig bloeien
Daar word ik blij van
En ook van de viooltjes
Lekker langs de stoep gezet
In vele kleuren geel, wit, blauw
Niemand zal ze plukken hoop ik
Geluk zit in het kleine.
tot zover mijn MEDITATIEVE WANDELING van vandaag
erwijl
mijn pen
het papier kust
ontluikt de liefde voor
schrijven
schrijven
zonder vooraf de uitkomst
te bedenken geeft
voeding aan
creativiteit
Fantastisch, met beugels en kruk wilde ik mijn achterpaadjes verkennen, niet gangbaar met rolstoel door de voordeur en weg, maar via de klemmende achterpoort, de sleutel knerpte al bij het openen…..onbegaanbaar vergeten achterommetje!
Het was een expeditie vol verwondering, zag de bomen die schuttingen scheef trokken, veel onkruid op de stenige droge grond als een oerkracht zo mooi. Dat het centrum van Eindhoven ineens een ontdekkingsveldje was met een paar oeroude bomen. Zelfs hier dwarrelde een paar mini-witte-veertjes als tekens van hen van daar boven neer.
Hoog zomer en de stadswijk was zo stil……ik zag al het bekende even met ontdekkingsreizigers ogen.
Ik verwonder me
woorden waaien om mijn hoofd
ik vang ze op
als ik wandel in stilte
woorden waaien om mijn hoofd
als ik douche of tuinier
ik laat ze binnen
woorden waaien in mijn hoofd
ik vang ze op papier
‘ om te creëren is een gevoel van verbinding nodig’
Mijn bewustzijn is groter terwijl ik hier nu wandel alleen.
Ik zie én pluk het ‘blaasWENSbloembolletje’,
al blazend dwarrelden honderden zaadjes weg de wijde wereld in .
Liefdevol wens ik mezelf kracht en aanvaarding toe
voor al wat er nog op me toekomt.
In mijn toekomst.
Ellen Berens
Soms schrijf je iets waarvan je niet wist dat het er was, diep van binnen. Nog niet eerder aan de oppervlakte verschenen.
Creatieve daad, het zaadje, emoties
pen en papier, wie ben ik
wat is creatieviteit, mooi lelijk?
wie weet wat het is?
Wonderlijk hoe de woorden uit mijn pen vloeien over het papier.
Heerlijk ontspannen, bevrijdend van het veleden.
Weemoed en kracht , verdriet en geluk gaan nu samen verder.
De woorden komen idd pas zodra de pen het papier raakt. En zonder verbetering toe te passen staat er dan ineens iets anders.
Ik hoor het hoofd in mijn woord. Uitleggen op papier gaat niet dan stopt de pen. Het blijkt achteraf toch de goede woordkeus te zijn. Knappe pen.
Schrijven
van binnenuit
zijn weg zoekt
verrast, herkenning, glimlach, traan
Herlezen.
…wonderlijk…
…bijzonder…
…leren en ontwikkelen…
…geïnspireerd…
…groen…