Meditatieve schrijverswandeling
Vandaag ga je voor inspiratie een korte wandeling maken door de buurt waar je woont. Wandel zonder bagage, maar wel met aandacht én zonder haast. Misschien vind je onderweg nog een mooi takje, steen, bloem of veer die je kunt meenemen. Ga niet op zoek naar een souvenir. Als je het tegenkomt zal je het opmerken.
Leg voordat je naar buiten gaat je schrijfspullen klaar, zodat je direct na terugkomst kunt schrijven.
Zet aan het begin van je wandeling al je zintuigen aan! Luister naar de geluiden, kijk naar de kleuren en vormen. Sta af en toe even stil om te ruiken en een stralende bloemblad te voelen…
Herhaal deze vraag een paar keer tijdens de wandeling: “Hoe voel ik me nu?”
En iedere keer wanneer je opmerkt dat je onderweg in gedachten bent vertrokken en aan andere zaken denkt, roep jezelf dan met zachte aandacht terug. Sta even stil en breng je aandacht naar het hier en nu.
Oefening dag 3
- Vul de onderstaande open zinnen aan met iedere keer 5 regels tekst. Schrijf de open zin over en schrijf spontaan het eerste dat in je opkomt.
- Op mijn wandeling vond…
- Ik zag nu voor het eerst…
- Onderweg dacht ik…
- Eenmaal thuis voelde ik…
- Lees tot slot alle open zinnen achter elkaar en hardop aan jezelf voor. Doe dit met aandacht en rust.
- Markeer hierna woorden of korte fragmenten in jouw eigen tekst die je raken.
- Schrijf tot slot een woordgedicht over jouw ervaring a.d.h.v. de twee woorden: Meditatieve schrijverswandeling.
Woordgedicht schrijven
Schrijf deze twee woorden onder elkaar en aan linker kant van de pagina, zodat iedere letter op een nieuwe regel komt te staan. Vul die eerste letters nu aan met trefwoorden of een korte zin over jouw ervaring. Probeer niet terug te kijken naar de aanvullingen op de open zinnen die je net hebt geschreven, maar vertrouw er op dat de woorden er voor je zullen zijn.
Wil jij jouw inspiratie met ons delen?
- Hoe heb je deze oefening ervaren? Wil je daar in een paar regels antwoord op geven en met ons delen op het blog?
Door op het blog te reageren weven we samen een inspirerend netwerk. Het is tevens een mooie oefening om geen oordeel te vellen over wat je deelt of wat anderen delen, maar te genieten van de onderlinge verbinding die we door met elkaar te delen ervaren.
Voel je vrij om dit bericht in zijn geheel – mét bronvermelding – te delen via social media (dat kan heel eenvoudig via het icoontje rechts onderaan op het scherm) of in schrijfgroepen.
Voorbereiding treffen is het halve werk
Morgen heb je een krant nodig en later in de week een paar tijdschriften.
Met mijzelf in een nieuwe stad
Eerste ochtend er op uit
De weg brengt mij naar de markt om de hoek
In alle rust slenteren
Tafels vol groenten en fruit
Allez wat neem ik mee?
Taart, kaas, aardbeien?
Ineens zie ik een ‘stierenhart’
En dat gaat in mijn tas
Vakantiegevoel brengt zo’n reuzentomaat,
Een is genoeg voor een hele maaltijd
Straatjes terug naar huis
Christenen op de stoep met een uitnodigingsbord
Hoe en waarom vraag ik mij af
Radijsjes laten liggen op de markt
In zoetermeer wel weer
Jaren geleden had ik ze zelf in de tuin
Vandaag gezien op de markt
En niet gekocht
Rood wit mooi om naar te kijken
Spullen mooi om te zien
Waarom alles kopen?
Als een echte Hollander
Niet kopen, wel kijken, pffff
Dat bedoelde ik niet
Er van genieten zonder bezitten
Langzaam lopen
Inademen door mijn neus
Nu naar zee
Ga maar en geniet
Zo, dat was het langste woordgedicht wat ik tot nu toe maakte, 😉
Leuke opdracht, hier mijn gedicht
Meditatieve schrijverswandeling
een lang gedicht dit keer dus start ik maar snel.
Ik ging op pad met mijn scootmobiel,
telkens weer een nieuwe weg inslaand,
achter elke bocht was weer wat nieuws te zien,
telkens weer een nieuwe verrassing.
Ik heb onderweg af en toe gepauzeerd
en wat lekkers gegeten en gedronken.
Voor mij is rijden in de natuur een uitje
en tevens een ontlading van de hectiek om mij heen.
soms wordt mij dat nl te veel,
chaos zit er dan in mijn hoofd,
heel langzaam verdwijnt dat dan,
rijdend in en door de natuur.
IJverig ben ik dan niet, nee, dan krijg ik juist weer rust.
verheug me telkens weer op dat kleine wonder
en bijna altijd lukt dat wonder ook.
Reizen is dus niet alleen genieten,
soms een hele fijne goede uitlaatklep,
want als ik in de natuur ben,
als ik de geuren van bos en wei ruik en al het moois om me heen zie,
nu dan wordt mijn hoofd weer leeg,
dan kan ik de wereld om me heen weer aan
en kan ik weer een poosje verder gaan.
Lang leve de natuur!
in al haar facetten,
Natuur ik heb je lief,
Graag wil ik nog lang van je genieten.
Mooi weer
een genot
duidelijk rustig wandeltempo
ik loop te genieten
tussen al het groen
treft me
intens
een gewaarwording
vrijheid
een tevreden gevoel.
Schoonheid van de natuur
cocon van de spinselmot
helemaal ingesponnen boom
raar gezicht ‘spooky’
ijverige hommels en bijen op de bloemen
vergezichten
eindeloos veel zon
rivier vol vrolijke mensen
schitterend gezicht
was het maar vaker zo
aandacht voor geluiden
niet alles even fijn
doordringende motoren
en het ruizen van de wind door de bladeren van de bomen
loop te genieten
in vele momenten
nagenieten van alle rijkdom
goed om dit vaker te doen.
Een wandeling in mijn tuin doet me beseffen dat het als een spiegel werkt.
Voor alles is een tijd.
In een korte stond bloeit een bloem en dan is het weer bezig om weg te gaan.
Het laat me blij zijn;leef!
Groots leven en leer van alles.
Hard in de tuin gewerkt,
Daarna een meditatieve wandeling,
Vond een veer,
Raapte hem op,
Maakte hem schoon,
En liet hem weer vliegen,
Tevreden gevoel.
…bewust…
…geluid…
…op mijn tong…
Vandaag was ik met mijn lief onderweg. We maakten een trektocht van 26 km met volledige bepakking in de brandende zon. Het aantal kilometers had minder gemogen, maar de bussen reden niet. Ik was dan ook erg trots toen we arriveerden op de plaats van bestemming. Nu ik ‘s nachts niet kan slapen denk ik terug aan de wandeling van vandaag, en hoewel dus niet alleen gelopen bleek onze tocht voldoende inspiratie op te leveren èn kon ik deze mooi samenvatten in het woordgedicht:
Met z’n tweeën onderweg
en twee rugzakken
de zon op onze hoofden
intens
twee paar voetstappen
achter ons
trefzeker
ik weet waar ik heen wil
en jij ook
vrij om los van elkaar te bewegen
eindelijk vrij, en toch verbonden
Stap voor stap door
cultuur en natuur
hoog en laag
redelijk en onredelijk
ijverig
voortvarend
en
recht door zee
stap voor stap
waar we ook gaan
aandacht voor elkaar
naar elkaar kijken
denken
en
liefdevol belangstellend zijn
in jou
Natuurlijk
gaan we op weg
De wandeling maakte ik ‘s avonds in onze tuin, omdat ik last had van mijn knie. Ik vond er bloemen, die zomaar uitzichzelf een plek gevonden hadden, een meidoorn in volle bloei, een grote paarse iris, die zó uit een schilderij van Van Gogh kon zijn gekomen, ik hoorde veel vogels hun lied zingen en zag een prachtige lucht, die door de ondergaande zon rose-rood kleurde. Als ik achter om kijk, zie ik ons huis. En hoe ik mij voelde? Vooral dankbaar dat ik in zo’n mooie groene omgeving mag wonen, vol verwondering over al het moois om mij heen.
Op deze prachtige zonnige ochtend pak ik de fiets; wandelen gaat mij niet lukken.
Ik fiets in een rustig tempo naar het natuurgebied achter ons dorp.
De wind in mijn haren, de zon in mijn gezicht.
Langs het pad prachtige bermen vol kleur.
Ik voel me zo heerlijk en vrij.
Wat is het hier rustig een mooi.
Ik ga op een bankje zitten, luister naar de vogels
en kijk over de weilanden naar de horizon.
De zon, de wind, de natuur geeft mij energie…….
Ik voel me rijk en gelukkig met mezelf in de natuur…….
Meditatief wandelen
Een feest voor mijn zintuigen
Die op scherp staan.
Ik voel mij verbonden met mijn zachte kracht
Te midden van eiken, beuken en berken.
Alleen op de Schobbejakshoogte en
Toch niet los van mijn geliefden.
In mijn verbeelding ben ik een berk
En schieten mijn wortels door het mos heen
Ver van de drukte van de stad
En de stress op de wegen.
Schrijven gebeurt pas bij mijn thuiskomst.
Contact maken met mijn herinneringen.
Heel wat details
Reizen aan mijn geestesoog voorbij.
IJverig vul ik de open zinnen aan.
Fouten maken is niet aan de orde.
Wat heb ik gevoeld tijdens het wandelen.
Aan welke toevalligheden geef ik betekenis.
Nu is het tijd om
De metaforen en
Coïncidenties een eigen
Leven te gunnen.
In ieder woord
Na iedere regel
Geeft de natuur haar geheimen prijs
Door met open zintuigen en aandachtig te bewegen voel ik me sterker verbonden met mijn omgeving, de natuur, en mijn eigen natuur . Ik ervaar dat ik deel ben van een groter geheel, dat ik daar een plek heb. Ik voel meer leven, alsof ik er ‘tot in mijn vezels’ ben. Het maakt me gelukkig. Een verrijkende en helende oefening.
Mei
Eieren en vogels
Dromen in werkelijkheid
Indrukwekkend
Tranen van ontroering
Adembenemend
Tracht ik het vast te houden
Inspirerende ideeën
Eindeloze horizon
Vlinders om me heen
Even genieten
Stil moment
Creatie van God
Helend
Rustgevend
Innerlijke bezinning
Je mag genieten van deze
Verrassende momenten
Elementen in de natuur
Rijke gedachten
Stille mijmeringen
Water, veel water
Analyseren
Natuur moment
Dragen door de dag
Even niet nadenken
Loslaten wat nog bind
Innerlijk bewogen en
Nooit meer vergetend , dit intense
Genieten
Door steeds af te stemmen op mijn gevoel kan ik mij nog dieper beseffen hoe fijn en prettig ik mij voel. Hoe vertrouwd mijn buurtje is waardoorheen ik mij beweeg. Ik realiseer me dat mindfulness ook kan met een hoofd vol gedachten. Zolang het harmoniserende en prettige gedachten zijn, geven ze rust.
Mindfulness is fijn
Een hoofd vol lekkere gedachten
Dat geeft ontspanning
Interessant dat vol dus ook leeg kan zijn
Toch even in de thin kijken
Ah daar zit dus John
Te lezen in zijn tuin
Iemand die ik niet ken
En toch weet ik wie hij is
Vrij voel ik mij heen
En verbonden voel ik mij terug
Scheveningen in zomerse hitte
Claxons klinken overal vandaan
Harmonie van de stad
Rollen zit er niet bij vandaag
Ijsjes te over bij ijssalon Gamba
Voor mij liever niet
Echt een hartig type ben ik
Rustig is de sfee in de tuintjes
Soezende poezen
Waslijnen vol kleurige handdoeken
Anders dan luieren lukt niet
Naar biowinkel de zonnestraal
De airco is daar lekker aan
Een mooi gesprek met Maltie
Lief, fijn mens
In klompen weer naar huis
Naar mijn fijne, koele huis
Genietend van mijn buurt en mijn genieten
mezelf
en
de luiheid
in mezelf
tarten
Mijzelf ontmoeten in de stilte
geraakt worden door herinnering
bewust geef ik mij zelf toestemming
mijn aanvulling op de laatste open zin geeft veel weer van wat ik heb ervaren:
Eenmaal thuis voelde ik me geïnspireerd en verrast dat zo’n korte wandeling zo veel met mij heeft gedaan. Ik voel energie, ruimte, inspiratie, verbinding en dat zijn allemaal woorden uit mijn elfje van gisteren – over creativiteit.
Het krijgen van kleine kadootjes van de natuur heeft mij bewyst gemaakt van het gebied waar ik in woon. Wat ben ik een bofkont mey opstijgende zwanen. Een stilhangende libelle voor je en een langszoomende bij die je aan lijkt te kijken. Kippevel .
Magisch.
Alsof ik het rijk alleen heb.
Tevreden met wat er is
Ochtend
rust ruimte
groei en bloei
zee van geurende kleuren
overvloed.
Christine bedankt voor deze mooie, inspirerende start van de dag.
Schrijven en daarna het wandelen op deze stralende zomerse dag;
Stilte
Schoonheid
Verbinding
Vervulling
Vreugde/zingen van plezier, fluiten samen met de merels.
Als een ode aan de schepping.Zachte warme wind blies als god’s adem over de velden.
Rust,
genieten van het vroege licht
Ademen,
vroeg buiten zijn.
Zonnestralen,
bijzonder begin van mijn dag.
Verrassende oefening.
Slaapdronken
Kuieren
Over kerkpaden
Op
Stille
Zaterdagochtend
In lichtend
Zonlicht