Ontmoeting met onze muze
Afgelopen week was de allereerste Shodo Summer School. Op drie ochtenden kwamen we samen in een koele sfeervolle schuilkerk in de oude binnenstad van Alkmaar. Daar gaf ik drie verschillende schrijfworkshops, die ons uitdaagden om te spelen met taal én om beelden, muziek en poëzie te gebruiken als toegangspoort naar onze muze.
Mijn leraar Wibe Veenbaas (oprichter van Phoenix Opleidingen) in systemisch werk en het ambacht van begeleiden met hart en ziel, heeft het heel mooi verwoord:
Muzen hebben het vermogen
hun weg te vinden
tot in de geheime plaatsen
van het landschap van de ziel.
We hebben geschreven, geluisterd, gedanst op papier, gekeken en teksten gelezen en voorgedragen. Zonder te oordelen over de teksten kon iedere schrijver op ontdekkingsreis gaan en ruimte scheppen voor hernieuwd contact met de muze. Wat behalve ons inspireren doet de muze nog veel meer!
De muze kust de ziel wakker en maakt zichtbaar wat verloren was, ze roept beweging en bewogenheid op en nodigt uit om daarbij aanwezig te zijn, ze put uit de bron van ontroering en maakt zichtbaar was eerder verborgen en onzichtbaar was.
Ontroering
Ik houd van het woord “ontroering” want het geeft aan dat we op dat moment even niet langer aan het roer staan en de koers precies kunnen uitzetten, we worden letterlijk ont-roerd en wat is het dan een uitdaging om daarbij aanwezig te zijn en te blijven. Zoals een surfer op een grote golf zich laat meenemen, laten we ons door innerlijke beweging beroeren. En we proberen er bij te blijven door er niet over te oordelen, het weg te duwen of het iets anders te laten zijn dan wat het op dat moment is.
Hoe nodig jij jouw muze uit?
In het eerstvolgende nummer (later deze maand) van mijn gratis nieuwsbrief “De SchrijfWijzer” staat een mooie schrijfoefening uit de Summer School. Zo kan iedereen haar eigen muze uitnodigen om te doen waar ze goed is in: jouw inspireren en innerlijk laten bewegen door ontroering.
Ben je nog geen abonnee?
Meld je dan gauw aan via deze link.
Ik was al een tijdje op zoek naar mijn muze, ze was ervandoor. Gelukkig was daar Summerschool, waar ik vol enthousiasme aan heb deelgenomen en die me weer op het goede spoor heeft gezet. Hoe kon ik het vergeten, al die leuke schrijfoefeningen die me zoveel plezier gaven! Vooral het samen met andere vrouwen schrijven , de fijne sfeer die er heerste en de bereidheid om in volle overgave naar elkaar te luisteren heeft ervoor gezorgd dat mijn muze weer helemaal is opgepoetst.
Ze glimt me tegemoet, elke ochtend als ik opsta en ik kan niet wachten om aan het werk te gaan.
Het was weer een fijne ervaring en zeker voor herhaling vatbaar. Dankjewel Christine, voor je enthousiasme, je inspiratie en de mogelijkheden die je elke keer weer aanbiedt. Ik kijk al uit naar de Winterschool.
Hi Marian, wat heerlijk om de inspiratie zo met elkaar te kunnen delen. En hoe eenvoudig is het als het verlangen helder is, is de muze aanwezig. Ook ik vergeet soms hoe heerlijk het is om te spelen en te delen! Ik denk dan dat de muze is verdwenen, de inspiratie is opgedroogd, maar ik zie nu in dat ik op die momenten niet aanwezig was – de muze is er altijd, want zij hoort bij mij en bij jou – gelukkig!
Ook bij mij stroomde, na afloop van de summer school, de inspiratie met zachte kracht. Het was direct duidelijk: ik ga ook een winter school organiseren! Voorlopig hoef ik alleen maar de ruimte open te houden voor de muze om me te inspireren waar de winter school over zal gaan. Ik ben benieuwd!!
Ik was al een tijdje op zoek naar mijn muze. Ze was op reis, ik was het contact verloren. Maar tijdens de Summerschool was ze er ineens weer, en hoe! In vol ornaat en dichterbij dan ooit. Sterker nog: ze trok bij me in. Wat een fijne ervaring. De dagen erna ben ik vol inspiratie blijven schrijven en schilderen, gevoed door muziek en door een prachtig gedicht van één van de deelneemsters. Dank je wel, Christine, voor deze mooie ervaring. Ik verheug me nu al op je Winterschool. Moet er niet eerst nog een Herfstschool komen? 😉
Hi Iris, wat fijn dat je de workshops op deze manier hebt beleefd! Inspiratie is nou eenmaal iets dat met anderen gedeeld wil worden. Pas dan kan ze groeien en ons leven kleur geven en uitdagen tot het zetten van een volgende stap. Heerlijk dat het zo bruist!!
Bij mij is de herfst al volgeboekt met cursussen, trainingen en workshops 😉