Openhartig schrijven heelt!

Mettie Boonstra vertelt in haar boek “Goede genade” over haar eigen weg van helend schrijven, die zij in tijden van ziekte heeft ontdekt.

“Goeie genade!”

Dat is de titel van mijn boek, maar het zou ook kunnen slaan op het schrijfproces. Direct na het horen van de diagnose longkanker ben ik hierover begonnen te schrijven in dagboekvorm. Pen op papier en schrijven maar, zo heb ik dat geleerd van Christine. Als ik vanuit mijn hart schrijf, lukt dit heel goed. De woorden stromen als vanzelf uit mijn pen. Het was zo heftig wat er met me gebeurde na de diagnose, daarom bleef ik sterk de behoefte voelen om er dagelijks over te schrijven. Het dagboekschrijven is een uitingsvorm die uitstekend bij me past. Soms moet ik er eerst over schrijven voordat ik er over kan praten.  Ook toen ik een jaar later een tumor in de andere long bleek te hebben, bleef ik maar doorschrijven. Anders schrijf ik alleen op vaste tijden in het jaar, zoals advent en lijdenstijd, of tijdens een vakantie. Nu kregen die vaste perioden in het jaar ook nog eens de extra lading van ziekte en het omgaan hiermee.  De bezinnende teksten kregen nog meer diepgang en betekenis.

Toen ik een half jaar geleden op het idee kwam om van mijn dagboekfragmenten en aanvullende meditatieve teksten een boek te maken, keek ik anders naar het materiaal. Nu moest het ook leesbaar en aansprekend zijn voor anderen. Toch heb ik niet heel veel hoeven corrigeren. Wonderlijk, wat er uit mijn pen was gevloeid, was zo puur dat het weinig verandering nodig had. Wel moesten nu alle spellingfouten er uit gehaald worden en de indeling moest wat gecorrigeerd worden. Ik was heel blij en verrast dat ik snel een uitgever vond die mijn boek de moeite waard vond en het graag wilde uitgeven. Het was een boeiend proces dat me heeft bevestigd in het belang van schrijven voor mij.

Lees hier het krantenartikel Marumse pent openhartig over ziekte

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *