Tours, dag 3
Afgelopen maandag ben ik samen met Grino, mijn hond, in de camperbus vertrokken naar Santiago de Compostella. Een bestemming waarvan ik nooit meer dacht ooit te bezoeken als pelgrim. Ooit had ik de droom om deze weg te lopen als pelgrim, maar fysiek lukt me dat gewoonweg niet. Uit dat verlangen is mijn boek Innerlijk Pelgrimeren ontstaan, schrijvend als pelgrim op reis naar mijn eigen hart.
Harrie, mijn lief, fietst naar Santiago en gaat daarna door naar het Einde van de wereld, het meest westerlijke puntje van Spanje. Als we elkaar a.s. zaterdag op de camping in Santiago weer zien, is hij precies 6 weken onderweg. Ik verheug me nu zo op ons weerzien. Nu dat het nog maar een paar dagen duurt, valt het wachten me opeens lang.
En nu, zit ik op een camping in Tours met een heerlijk kopje koffie in de bus te schrijven. Grino zit buiten op het gras alle campingbezoekers te bekijken en wacht op de ochtendwandeling voordat we vertrekken naar Bordeaux. het is tijd om te gaan.
Christine, jij bent, met al je verlangen, ook een echte pelgrim aan het worden. Goede reis voor jullie. Fijn dat het zo goed gaat met Grino ook.
Zo fijn voor jou dat je Santiago toch nog kan ontmoeten, voelen, proeven en opnemen in je ziel. Geniet maar van dit stukje reis nog alleen . Het is toch bijzonder zo met Grino. En je zal weer veel schrijfinspiratie opdoen. Goede reis en tot schrijfs. Nog extra dank voor 10 daagse. Als ik bij jou cursus volg gebeuren er altijd kleine wondertjes. In afronding schreef ik dat ik klaar was om het hele huis te schilderen. Dag nadien onverwacht bezoek van vrienden. Zij stelden voor om hele huis te komen schilderen. Gratis. Ik mag het enkel leegmaken. Dankjewel voor de energie die jij losmaakt via je schrijfcursussen. Hartegroet
Wat mooi om te lezen hoeveel je pen in beweging heeft gebracht
Grino en ik genieten van onze tocht!