Vandaag heb ik voor het eerst weer een aantal uren op de computer zitten werken en dat vraagt nog erg veel energie. De afgelopen twee maanden heb ik heel weinig gewerkt. Dagen gingen voorbij zonder dat ik mijn werkkamer bezocht en de computer aanzette, want alles was gericht op de zorg voor mijn moeder en haar sterven. En nu probeer ik een nieuw evenwicht te vinden in mezelf en de wereld om me heen. Het kost me energie om vriendinnen op te zoeken en me sociaal open te stellen. De prikkels via social media heb ik de afgelopen weken bewust gemeden en dát bleek heel erg behulpzaam te zijn. Minder schermtijd zorgt voor rust in mijn hoofd en mijn hart: ik heb voorlopig genoeg aan mezelf…
Daarom heb ik besloten om deze zomer zoveel mogelijk offline te leven en mezelf zo meer ruimte te geven voor wat er hier en nu gebeurt en om aandacht vraagt en wat herinnerd en gevoeld wil worden. Want ik verlang naar een open veld waar nieuwe mogelijkheden en frisse inspiratie zich aandienen en waar ik me kan laten verwonderen door de stilte en de zachtheid van de Geest van Liefde en Creativiteit. Ik ben eindelijk drastisch gaan opruimen en het is echt waar: een opgeruimde zolder, waar alles een eigen plek heeft geeft nieuwe energie. Tijdens het opruimen bladerde ik in een oud dagboek en vond een klein gedichtje dat ik 8 jaar geleden heb geschreven:
Ik geloof
Ik geloof
in mijn Italiaanse vulpen, die met gouden punt
woorden schrijft langs de contouren van mijn leven.Ik geloof
in het geduld van mijn dagboek,
zonder oordeel word ik ontvangen wanneer ik er kan en wil zijn.Ik geloof
in het vinden van woorden die moeiteloos komen aanwaaien
op de onzichtbare wind van inspiratie.Ja, daar geloof ik in
rijk en kleurrijk maakt dit mijn leven.
In mijn volgende SchrijfWijzer, die half augustus 2022 verschijnt, zal ik je meer over mijn activiteiten vertellen. De eerste keuzes voor in het komende studiejaar heb ik al gemaakt. Alles vind je in de agenda op mijn website en de webwinkel blijft open.
Ik wens jou een hele mooie zomer toe en hoop je opnieuw te ontmoeten in het komende najaar.
Warme schrijfgroet,
Christine de Vries
Geef een reactie