Hoe je eenvoudig kunt oefenen

Welkom heten…

dit is de grote oefening (voor de komende Veertigdagentijd en nog heel lang daarna…). Afgelopen jaren ben ik er op verschillende manieren intensief aan het oefenen in het verwelkomen van wat er nu is. Voorheen was mijn aandacht sterk gericht op het creëren van mijn dromen en het vormgeven van mijn verlangens. En dat lukte ook heel goed. Onder de naam “Shodo” heb ik in mijn werk als trainer, schrijver en begeleider gedurende de laatste 26 jaar  heel veel in de wereld gezet. Ik heb o.a. negen boeken over de weg van het schrijven geschreven, de vele toepassingen van creatief dagboekschijven op de kaart gezet, mensen getraind die nu het schrijfvuur verder de wereld in dragen, een hele nieuwe tak van schrijven ontwikkeld die ik “systemisch schrijven” noem en me ingezet om inspiratie met velen te kunnen delen via de onzichtbare digitale wereld. Terugkijkend had ik werkelijk nooit kunnen vermoeden dat dit allemaal uit die ene eerste cursus in creatief dagboekschijven “Luisteren naar je pen” © zou voort komen.

 

Tegen de stroom inzwemmen

Tijdens mijn werk heb ik een aantal vervolgopleidingen doorlopen, o.a. in het prachtige ambacht van begeleiden vanuit systemisch en spiritueel perspectief. Hier werd ik uitgedaagd om te verwelkomen wat er is. Het verzet dat ik zo sterk kon voelen tegen een ongewenste situatie die er al was, maakte me alleen maar vermoeid en gespannen. Het is als tegen de stroom inzwemmen, wanneer ik gevoelens zoals onzekerheid of angst wil buitensluiten, puur en alleen omdat ik ze niet wil… maar het feit is dat die gevoelens er al zijn. De gevoelens staan als het ware te kloppen op de deur van mijn herberg.

In mijn schrijfretraiteboek “De herberg” heb ik deze beweging als centraal thema genomen en hoewel ik het hele boek zelf geschreven heb, is het voor mij ook nu nog steeds opnieuw en elke dag weer, oefenen! Eerlijk gezegd heb ik het geschreven, omdat ik zelf behoefte had aan zo’n boek, maar het nergens kon vinden.

Op dit moment heb ik een zere knie. Direct na de Kerstdagen is mijn meniscus in mijn linker knie gescheurd . Aanvankelijk verliep het herstel heel goed. Ik deed trouw mijn oefeningen en was hoopvol dat er geen operatie nodig zou zijn. Maar sinds ruim een week is het opnieuw hommeles. Het lijkt er nu op dat ik achter in mijn knie/kuit een spierscheuring heb opgelopen. Ik ervaar veel ongemak, zwelling en af en toe zakt de moed me in de schoenen. Ik stel keer op keer de zinloze vraag: “Het zal toch niet zo zijn, dat ik weer een operatie moet ondergaan?”  Ik voel me moedeloos worden en prikkelbaar. Als Harrie samen met onze kleinzoon van vijf en Grino op deze stralende zondagochtend naar de duinen gaan voor een heerlijke wandeling, voel ik me echt een beetje zielig…

 

De kunst van het verwelkomen

En dan herinner ik me dat ik ook hier kan oefenen in de kunst van het verwelkomen. In plaats van te zeggen en te mopperen en te klagen dat het niet goed gaat, neem ik een moment om te voelen wat ik onder al dat gemopper nu eigenlijk echt denk en voel. En dan kom ik al gauw bij de gedachte dat ik slachtoffer ben van mijn eigen lijf…en in plaats van daar van alles over en van te vinden, open ik de deur van mijn eigen herberg en nodig “slachtoffer” uit om binnen te komen en te luisteren naar de verhalen die verteld willen worden. Het wonderlijke is dat er al gauw een gevoel van wederzijds begrip groeit. Na deze ontmoeting kondigt slachtoffer plotseling zijn vertrek aan en lopen we samen naar de deur…

 

Hoe kun jij dit oefenen?

Behalve middels de oefeningen en speelse opdrachten in mijn retraiteboek “De herberg”, kun je ook mijn schrijftips voor vasten gebruiken. Deze schrijftips verschenen in 2017 in het boekje “Vasten”, dat werd uitgegeven door Adveniat. Het boekje is nog steeds te bestellen bij de uitgever.

Door iedere dag een pagina te schrijven, geef je ruimte aan wat er NU is door het simpelweg te verwoorden. Als je het nog nooit eerder hebt geprobeerd, kan ik je van harte aanmoedigen om het te doen en het zelf te ervaren!

2 reacties op “Hoe je eenvoudig kunt oefenen

  1. Mettje

    Balen van je knie Christine :(, maar dank voor je eye-opener wat betreft verwelkomen. Hier zat ik ook wat ‘zielig’ te doen nav dingen die gingen zoals ze gingen, maar ik kan er dus anders naar leren kijken door het te verwelkomen, dankjewel! En sterkte met je knie uiteraard! Het is ook wel heel hartzerig om niet mee te kunnen wandelen met het mooie weer de afgelopen dagen en al die andere ‘vanzelfsprekendheden’ die ineens moeizamer gaan.

    1. Christine de Vries Bericht auteur

      Dag Mettje,

      Ja, soms is het balen en dan herinner ik me opeens dat ik het ‘balen’ ook kan verwelkomen 😉
      De grap is dat het dan niet meer zo dwingend om aandacht vraagt en daarmee groeit de bereidheid om te rusten in het zijn met wat er is, in plaats van het anders willen hebben…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *