is een avontuur!
Niemand weet vooraf wat er vanuit de stilte zich zal aandienen en welke woorden er uit de pen zullen vloeien. Door te schrijven oefenen we in het luisteren naar wat er in ons gekend wil worden. Het ligt verlangend te wachten op onze aandacht. Een enkele keer komt het tot ons vanuit een grote diepte of weidse verte. Het vraagt moed om deze woorden te schrijven, want ze raken aan dat wat wezenlijk is, maar waar we niet voldoende naar luisteren.
In het klooster
Samen schrijven we in stilte en lezen we in kleine groepen naar dat wat net is geschreven. We luisteren als getuigen vanuit ons hart zonder commentaar te geven. Zo scheppen we een veilige én heilige ruimte waar voor alles een plek is en we niets hoeven buiten te sluiten. In de ontmoeting met de ander zien we onszelf. Schrijvend, lezend en luisterend wordt het gaandeweg stiller in ons en maken we echt contact van hart tot hart.
Het klooster biedt ons een plek waar we ons kunnen terugtrekken uit de drukte van alledag. Hier hebben we allemaal een eigen kamer, wordt er voor ons gekookt, zijn we alleen en samen met anderen aan het schrijven, maken we een wandeling en zitten in de schaduw van oude bomen te lezen… De heerlijke sfeer van rust, stilte en bezinning werkt inspirerend.
Dichter bij…
Al 15 jaar begeleid ik schrijfretraites in een klooster en iedere keer voel ik me dankbaar dat ik dit werk kan en mag doen. Iedere groep is uniek. Soms hebben de deelnemers veel schrijfervaring en zijn er verrassende thema’s die worden verwoord. Soms is het schrijven in een groep een nieuw avontuur. Wie er ook deelnemen: schrijven met anderen is en blijft heerlijk om te doen. Het brengt ons altijd weer dichter bij onszelf én elkaar.
De website is mooi en overzichtelijk. Er is voor mij als onbekende te veel om alles te lezen. Maar hiet ben ik even blijven staan. Ik heb wel wat geschreven in mijn leven, maar mijn Nederlands is slecht vanwege mijn vele doorgelopen scholen en steeds veranderende schrijf wijzen.
Maar het is toch wel een harte wens om neer te schrijven wat uit mijn pen valt. Ik schrijf het liefst met een vulpen met dunne punt.
En samen met anderen is het erg plezierig. Ik al veel spirituele weekenden en jaar cursussen gedaan en gemerkt dat ik het prettig vind om wat ik meemaak in de meditaties neer te schrijven als proezie of zo iets.
Van Gerda die bij ons mediteert hoorde ik al van deze cursussen.
Ik heb indertijd het boek “fluisteringen van het licht” gekocht en een tijd meegeschreven.
Ik ga kijken of ik mee ga doen, Ik weet het nog niet.
vriendelijke groet
Harm A. van Weerden
Dag Harm,
Fijn om je hier te kunnen verwelkomen. Je kunt hier inderdaad heel wat lezen over de weg van het schrijven. Ik hoop dat je nog eens terugkomt. Als er iets tot je spreekt, dan voel je dat wel.
Grammatica en spelling zijn in mijn cursussen niet belangrijk, want het gaat om wat er van binnen in je leeft en wat je ervaart. Daar contact mee maken is voor mij het doel van het schrijven.