Speuren naar fouten

Geen correcties aanbrengen!

Een gouden regel van mijn schrijfmethode is dat er tijdens het schrijven NIETS in de tekst wordt verbeterd, aangevuld of veranderd. Openstaan voor wat er door ons geschreven wil worden is naar mijn idee veel belangrijker. Iedere keer wanneer we iets willen corrigeren verschuift onze aandacht van ons hart naar ons hoofd en beoordelen we de woorden die we schrijven. Het is die beoordelende blik die ons vaak parten speelt bij het creatief en bezinnend schrijven. Voor we het weten luisteren we naar onze innerlijke criticus en zijn we uit contact met onze intuïtie en creativiteit.

Het is niet verkeerd om eigen teksten te verbeteren, maar probeer het niet allemaal tegelijkertijd te doen. Schrijf eerst, zonder onderbreking de ruwe versie en besluit daarna of je er wel of niet iets wilt wijzigen. Zo voorkom je dat je heen en weer wordt geslingerd tussen inhoud en vorm. Gun jezelf een eerste versie zonder oordeel over hoe de woorden uit je pen zijn gevloeid. Lees de tekst die je net hebt geschreven hardop aan jezelf voor en laat je raken!

 

Opnieuw naar de drukker!!

     

Beide boeken gaan binnenkort opnieuw naar de drukker. Mijn boek “Dagboek als spiegel” wordt voor de vierde keer herdrukt en “Innerlijk pelgrimeren” voor de derde keer.

De komende weken lees ik beide boeken met aandacht en een rood potlood in mijn hand. Ik speur naar drukfouten, extra spaties en verkeerde witregels, die ik de vorige correctieronde over het hoofd heb gezien. Ondanks al mijn goede intenties heb ik iedere keer een paar “nieuwe” fouten gevonden.

Ik ben benieuwd hoeveel het er dit keer zijn.

 

Ben jij ook een speurder?

Heb jij fouten ontdekt in de 3de druk van “Dagboek als spiegel” of in de 2de druk van “Innerlijk pelgrimeren”? Je kunt ze eenvoudig aan me doorgeven door het onder dit bericht noteren. Vermeld alsjeblieft er ook bij op welke pagina en alinea je de drukfout hebt ontdekt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *