Ondanks alle lijnen, die met bruinrode inkt op mijn lichaam waren getekend, was het heel moeilijk om in precies de juiste houding te komen liggen.
“Zijn er geen foto’s van haar handen genomen?”, vroeg een medewerkster over mij heen aan haar collega die aan de andere kant van de tafel stond. ‘Nee, die zijn ze vergeten te maken.”
‘Nou lekker dan!’ mompelde ze geïrriteerd en sjorde nog eens wat aan mijn rechter bovenarm. ‘Mevrouw, weet u zeker dat u de vorige keer ook zo lag?’ Ik kon er geen antwoord op geven, want het was inmiddels twaalf dagen geleden en ik had op die dag vier andere afspraken in het ziekenhuis gehad. Ik werd steeds zenuwachtiger en durfde haast niet meer adem te halen of te ontspannen, uit angst dat ik te veel zou bewegen tijdens de bestraling.
Hoge tonen klinken om me heen wanneer er straling wordt gegeven. Ik kan alleen nog maar bidden dat ik goed lig en dat ik die straling krijg die ik moet krijgen. Ik herhaal in mezelf dat de straling goddelijk licht is dat mijn lichaam binnenstroomt – zacht, helend en genezend. Murw en doodmoe ga ik naar de kleedkamer. Op de gang houdt de zelfde medewerkster me aan: “ Als het zo moeilijk blijft gaan om in de goede houding te liggen, dan moet u het aangeven en vragen of er een tweede ct-scan gemaakt kan worden. Ik hoor haar uit de verte aan, maar heb de energie niet om te reageren: hoe zo moet ik dit aangeven??
De volgende dag gaat het niet heel veel beter en er wordt direct een nieuwe ct-scan gemaakt en ik krijg nog meer lijnen op mijn lichaam getekend en oude lijnen worden doorgekrast. Het lijkt nu wel op een groot wegennet.
De bestraling heeft emotioneel veel impact. Het dringt nu pas tot me door dat ik als kankerpatiënt behandeld wordt. Daarvoor werd ik geopereerd, is een tumor weggehaald en ben ik daar goed van genezen. Nu kom ik iedere dag op de polikliniek afdeling “Radiologie” en word omringd door kankerpatiënten waarvan een paar zo verschrikkelijk ziek zijn…
Als we terug naar huis fietsen regent het. Ik voel me verdrietig, aangeslagen en zo kwetsbaar. Ik huil geluidloos bittere tranen…
Gelukkig kon ik de volgende dag een lange wandeling door de duinen met Grino maken en ik voelde weer een klein beetje vast grond onder mijn voeten. Vanmorgen was de vierde en laatste bestraling van deze week en het ging heel snel. Al met al was ik hoogstens 5 minuten binnen. Opgelucht stapte ik op de fiets en glibberde door de sneeuw naar huis waar ik het vierde deurtje van de bestralingskalender heb open gezet. De eerste week zit er op; nu nog vier te gaan!
Als je zwanger bent of diarree hebt dan moet je eerst met een arts praten voor je het product neemt. Val een maat af en voel je energiek! Verspil geen tijd, koop nu! Eco Slim – adviezen (beoordelingen) Eco slim heeft verschillende goede reviews en opmerkingen van gebruikers. Het heeft veel vrouwen de kracht gegeven om trots te zijn door het afval effect. Dat niet alleen, het helpt ook met het verbreken van de voedingsstoffen wat leidt tot meer energie in het dagelijks leven. http://svetka.info/eco-slim-in-nederland-en-belgie-lees-beoordelingen-van-klanten-en-ontdek-dit-innovatieve-afslankproduct.html Dit middel werkt anders. Het breekt vet op natuurlijke wijze af zonder dat de persoon er iets voor hoeft te doen. Mensen die getracht hebben om veel af te vallen weten uit ervaring hoe lastig het is. Zeker wanneer men op leeftijd is. Wie wil afvallen moet veel meer doen dan alleen maar ‘gezonde’ producten eten. Men moet ook de levensstijl aanpassen en dit alles consequent doorzetten. Met een beetje pech kan dat alles een negatieve invloed op het gezin of de werkomgeving hebben.
http://www.levitradelightful.com/ – levitra store – order levitra
lieve Christine,
Ik heb je nooit persoonlijk ontmoet, wel via mail contact gehad. En nu lees ik van jouw ziekte…. Ik wens jou heel veel liefde, licht en kracht toe xx Marieke Stolk
Bijzondere Christine, vandaag lees ik over je ziek zijn en dat doet me veel verdriet. Ik wens je alle kracht en sterkte die je nodig hebt om de bestralingen te doorstaan en vertrouw op je genezing. Ik omhels je in gedachte.
leave Christine, ik bid je de nabijheid toe van Zijn onmetelijke leafde. Ik bid je toe de kracht van de liefde, liefde die niet zal doven maar die jou verwarmt, juist nu jij het zo nodig hebt.
Dikke tut mei leafde,
Grytsje.
Hoi Lieve Christine,
Ik wens je toe dat de ‘goddelijke stralen’ hun werk goed doen. Dank je wel voor deze mooie metafoor. Veel dapperheid toegewenst. En voor straks een hele mooie kerstperiode en deze periode gaat over het licht, de geboorte en de hoop dat geeft vast steun.
lieve groetjes,
Louise
Beste Christine, Ondanks dat wij kennen elkaar niet, wil ik toch even reageren op je eerste bestralingservaringen. Door mijn vriendin, die jou soms vervangt in het schrijfcafé, hoorde ik van jouw traject. Sinds enige tijdje volg ik met bewondering over het verwoorden van al je zegeningen jouw blog. Sinds dinsdag, denk ik aan je als ik zelf op de bestralingstafel lig en vraag ik mij af hoe jij het ervaart. Mooi hoe jij de niet gemakkelijke start van dit traject hebt beschreven. Ik kan mij jouw gevoelens zo goed voorstellen. Er gebeurt zoveel met je, om je heen en over je heen, terwijl je het focussen op het stil liggen al zoveel aandacht vergt. Door het regelmatig niet goed liggen en een niet duidelijke communicatie heeft het traject ook bij mij veel meer impact, dan ik had verwacht. Fijn om te lezen dat de vierde bestraling vlot verlopen is, zeker zo voor het weekend. De afgelopen drie dagen lag ik in 1x goed. Je stapt dan heel anders van de tafel, dan dat je steeds moet worden verlegd. Een heel positieve ervaring. Nu bij jouw de strepen goed staan, verwacht ik dat jij de tweede week ook heel anders gaat beleven dan de eerste. Ik wens je een goed bestralingsvrij weekend en 19 vlotte bestralingen.
Lieve Christine,wat een warmte straal je uit met alles wat je doormaakt .
Ineens ontdek ik dat ik mijn berichten niet goed verstuurd heb naar je .
Dom van me ! maar ik bid met alle zusters en broeder voor je hoor ! om troost en kracht deze weken .
Dikke knuffel Oeachsi
Lieve Christine,
Wat beschrijf je dit proces en de gang die jij (en velen met jou) moet maken, mooi en zuiver. Ondanks de zwaarte ervan.
Het voelt alsof je in je ‘breekbaarheid’ ook gedragen wordt.
Ik wens je toe dat je deze kwetsbaarheid en kracht mag behouden. En door kunt blijven gaan…en lopen met Grino:-)!
Hoe dapper om je verhaal met ons te delen! Ik wens je veel kracht en sterkte toe de komende 4 weken met bestralingen.
Lieve dappere Christine, wat een tocht! Heel , heel veel licht, helend licht, goddelijk licht, jouw innerlijk licht straalt uit jouw teksten.
lieve groet,
Trude