Vraag & Antwoord

Hallo Christine,
Ik ben sinds een week met een dagboek begonnen om dingen van me af te kunnen schrijven, omdat ik in een dip zit in mijn relatie, mijn werk (midlifecrisis?) en de relatieproblemen zijn vooral mijn problemen. Ik vind het lastig om alles op te schrijven, niet alleen wat ik gedaan heb en vind maar ook gevoelens en sowieso om er tijd voor te vinden. Heb je een advies?
Groeten van Ellen

Beste Ellen,

Het lijkt me veel wanneer je schrijft dat je “alles” wilt opschrijven over je relatie en je werk. En helemaal wanneer het over gevoelens en problemen gaat. Van je af schrijven lukt je niet in één keer, want dit gebeurt in kleine stappen. Ik raad je aan om korte teksten te schrijven van bijvoorbeeld tien regels per keer. Dan is het ook gemakkelijker om daar de tijd voor vrij te maken. Wanneer je dit regelmatig doet krijg je steeds meer zicht op de situatie en hoe je dit ervaart. De teksten zijn als kleine gekleurde steentjes, die gaandeweg een helder en kleurrijk beeld geven van jouw beleving.

Wanneer je korte teksten schrijft zal je ook minder weerstand voelen om hier tijd voor vrij te maken. Tien regels per keer brengt je op een veilige manier in contact met jouw gevoelens, verlangens, gedachten en herinneringen. Je hoeft op deze manier niet bang te zijn, dat je de controle verliest. En wanneer je deze veilige structuur ervaart wordt het gemakkelijker om echt eerlijk en oprecht te zijn in een tekst van slechts tien regels. Het zal je verbazen wat je allemaal kunt beschrijven in zo’n korte tekst.

Je zou kunnen beginnen met een van de volgende open zinnen:

• Wat me vandaag bezig vooral houdt…
• Ik hoop echt op…
• Als ik eerlijk ben…

Je schrijft de open zin over en zonder eerst na te denken, schrijf je spontaan het eerste dat in je opkomt op tot je tien regels achter elkaar hebt volgeschreven. Lees de tekst daarna hardop aan jezelf voor. Besluit vervolgens of je nog een tekst van tien regels wilt schrijven of dat het voor vandaag voldoende is. Morgen is er immers weer een dag.

Hartelijke groet,
Christine de Vries