De eerste week zit er op
Harrie en ik hadden er al heel lang naar uitgekeken. Harrie ging als pelgrim op de fiets naar Santiago de Compostella en ik zou thuis blijven en schrijvend pelgrimeren. Wat ik niet verwacht had was dat ik moest wennen aan het alleen zijn en het andere ritme.
Ik ben eerst de huiskamer gaan opruimen, zodat het een fijne ruime kamer is om te zijn en te werken. Daarna was het nog flink hard werken aan de website, die ik echt op mijn verjaardag online wilde hebben en moest ik nog een essay indienen voor de afronding van de masterclass van Phoenix… eigenlijk veel te druk voor deze ‘retraite’tijd, maar goed, zo ging het.
Vroeg opstaan
Ik ben iedere dag tussen 5 en half 6 opgestaan. Als eerst een half uur mediteren, in mijn dagboek schrijven, Grino uitlaten, ontbijten en opruimen en dan was het nog geen eens 8 uur. Dat is wel heel verrukkelijk. Ik wil de komende week er ook opletten dat ik vroeger naar bed ga.
Planning voor de komende week
Ik voel dat nu de druk van de ketel is, ik land in mijn huis, in de tijd, de stilte en in mezelf. De komende week is nog wel erg vol met cursusdagen en twee keer een overnachting elders in het land, maar dat is niet erg. Ook als innerlijke pelgrim heb ik het te doen met wat er is.
Ik geniet van het moment, sta vroeg op, mediteer, schrijf, wandel en… geniet!
Wat een geweldig initiatief en de kracht om het echt te doen. Vooral die tijd van opstaan………….ik weet niet of ik dat zou kunnen..
Wel heerlijk zo even tijd voor jezelf. Geniet er maar lekker van. Ik vind dat je een hele sportieve stoere man hebt. Ook daar is discipline voor nodig!!!! Super!!!!! Wat zullen jullie elkaar veel te vertellen hebben. Mag je wel 2 weken vrij nemen om bij te praten.
Een hele fijne inspirerende tijd toegewenst voor jullie allebei. Heel bijzonder.
Ik dacht het heel moeilijk te vinden om vroeg op te staan, maar dat valt heel erg mee. Ik word nu zelfs voor de wekken om 5 uur wakker! Op tijd naar bed gaan is een ander ding en ik voel hoe ik aan het einde van de middag echt moe begint te worden. Dus…vroeger naar bed!
Ha Christine, fijn en eerlijk dat je deelt over het wennen aan de nieuwe setting. Het is zo natuurlijk dat de overgang van de ene fase naar de andere ons even tijd kost. En dat dat er mag zijn. Dit is voor mij “natuurlijk leven en werken” in het ritme van onze eigen natuur. Ik wens je een mooie retraite toe!
Dank je Yoke. Het is ook fijn dat ik hier nog een paar weken de tijd voor heb en meer en meer kan zakken in het nieuwe ritme.