Op zijn kop
De afgelopen week stond alles op zijn kop. Grino werd zaterdagavond plotseling ernstig ziek en is maandagochtend met spoed geopereerd. Door een vastzittend blaassteentje kon hij niet meer plassen.
Dagorde
Mijn dagen worden ingedeeld met schema’s waarop ik medicatie moet geven, extra drinken en speciaal eten aanbieden, dag en nacht om de 3 uur naar buiten om hem te laten plassen, wondverzorging, jeuk- koorts- en stressbestrijding…
Ik ben dankbaar dat ik, mede dankzij mijn geplande retraite, alle tijd heb om voor hem te zorgen. Ik heb al mijn plannen moeten laten varen. Van schrijven komt niets. Ik heb mijn uitgever verteld dat ik onder deze omstandigheden niet kan schrijven en daardoor de planning die we hadden gemaakt zal moeten aanpassen. Ik weet alleen nu nog niet wanneer ik het weer zal kunnen oppakken.
Oefening in meebewegen
De afgelopen week zat er niets anders op dan mee te bewegen met wat zich aandiende. Steeds opnieuw waren er bochten te nemen, die ik vooraf niet had gezien. In vijf dagen tijd ben ik acht keer naar de dierenarts gereden, waren er allerlei complicaties en werd het beleid steeds opnieuw aangepast. Alle eerdere plannen moest ik loslaten en ik kon alleen maar naar het hier en nu kijken.
Voorzichtig optimistisch
Sinds vandaag gaat het echt beter met hem en ik word voorzichtig hoopvol dat het ons toch gaat lukken om over 2 weken naar Spanje te reizen om daar Harrie op te halen die nu naar Santiago fietst. Dankbaar zijn we dat Grino opknapt en dat Harrie zijn pelgrimage nu niet hoeft af te breken.
Aanstaande woensdag gaat Grino voor controle naar de dierenarts. Hopelijk mag daarna de kap af en kunnen we stap voor stap onze wandelingen uitbreiden.
Leed, mee-gedeeld
gedragen worden
door mede- leven
Beterschap!
Sterkte!
Harte groet,
Dank je Ank, gelukkig herstelt hij de laatste dagen goed. Ik heb goede hoop dat we het over nog een ruime week achter ons kunnen laten.
Och die lieve Grino, hij kijkt zo sneu.
We kunnen plannen wat we willen maar het ‘gewone leven’ fietst er altijd weer doorheen.
Ik hoop van harte dat het goed komt.
Het doet me inderdaad denken aan wat John Lennon ooit zei: “Life is what happens to you, while you’re busy making other plans.”
Dag Christine, wat een schrik en wat een totale omschakeling en aanpassing vraagt dit! Mijn [Spaans asiel] hondje bleek een maand geleden een lekkende hartklep te hebben en begin van artrose. Ook een hele schrik, ik was helemaal in shock daardoor, ik dacht dat ik een fit, sterk en levendig hondje had, maar heb nu een ‘patiëntje’. Niet meer lang wandelen, niet meer de trap oprennen, niet meer achter een speeltje aan, aanpassen en een andere manier van met elkaar omgaan. Gelukkig is zij nog steeds altijd blij en altijd in het moment! Ik wens jou alle goeds en voor Grino een voorspoedig herstel.
Grino is ook een Spaans straathondje uit het asiel – tja, het is wat wanneer blijkt dat gezondheid niet zo vanzelfsprekend is als we hoopten!
Van harte beterschap met je lieve hond Grino. Gelukkig heeft hij een heel goed baasje
Ik hoop dan ook dat hij snel opknapt. Veel groeten, Anja
Dank je Anja, gelukkig gaat hij iedere dag een stap vooruit.
Wat is dit toch sneu voor jullie alledrie, maar gelukkig is Grino op weg naar herstel. Is zo het hele leven niet? Je maakt plannen en regelt alles en denkt; zo dat zit goed in elkaar. En dan …. En hoe ga je hier dan mee om. Teleurgesteld, boos , verdrietig. Het is een hele kunst, ik denk levenskunst om dan weer evenwicht in je leven te krijgen. Ik vraag me altijd af; waarom komt het op mijn pad en wat doe ik er mee. Ik hoop dat je Harrie kan verwelkomen met Grino, wat maakt hij leuke dingen mee onderweg. We genieten van zijn verhalen. Hartelijke groet Yne
Zo is het precies, Yne! Ik leer vooral meebewegen met hoe het gaat, want dat is niet te voorspellen. Vandaag is het weer hommeles en dan is het inderdaad een kunst om te blijven ademen, grond onder de voeten te voelen en te vertrouwen dat ook dit weer voorbij gaat. Of Grino en ik naar Spanje kunnen afreizen om Harrie op te halen weet ik nog niet. We zullen zien – niet-zo-stiekem hoop ik het wel!
Oh Christine wat een zorg om jouw lieve hond Grino
Heel veel liefdevolle energie en heling.
Hartegroet Lidi
Dank je Lidi. We hebben nog een hele weg te gaan, maar ik zie inmiddels al wel wat hoop gloren…