dat ik een berichtje op mijn weblog heb geplaatst. Vooraf had ik allerlei plannen gemaakt wat ik in deze retraitetijd zou gaan doen, maar het loopt heel anders. Ik moet nog steeds wennen aan het lagere tempo en word er soms gewoonweg onrustig van. Ook vind ik het niet gemakkelijk om me aan de afspraak te houden “eens per week de computer aan te zetten om mail beantwoorden, FB en website bij te werken”. Even mail checken of op FB rondkijken is zo’n heerlijke afleider, maar uiteindelijk brengt het me geen rust. Ik neem mezelf voor om het vanaf nu echt te doen en het mezelf te gunnen!
Ik ben ook weer begonnen met het schrijven van 3 pagina’s in mijn dagboek zodra de ontbijtboel van tafel is. Het is een oude en vertrouwde techniek uit het boek “The Artist’s Way” van Julia Cameron, die ik al heel vaak heb gebruikt. Ik las voorin mijn beduimeld exemplaar dat het precies twintig jaar geleden is dat ik het voor de eerste keer deed. Een half jaar later gaf ik mijn eerste cursus in creatief dagboekschrijven!! Wie weet wat deze reeks ‘morning pages’ in beweging zet.
Het is ook een heel nieuw fenomeen om mijn agenda zo leeg te hebben. Geen afspraken plannen geeft enorm veel ruimte om te genieten. Zo kwam ik eind vorige week een vriendin tegen in de stad en we zijn in een grand café een kopje koffie gaan drinken. Heerlijk om te kunnen reageren op dat wat er is, wat/wie voor me staat, wat nu om aandacht vraagt…
Moe ben ik nog steeds, maar het wordt heel voorzichtig een beetje beter. Ik ben ook onder behandeling bij een natuurgeneeskundige en dit lijkt aan te slaan. Ik ben begonnen met sporten in de hoop dat ik fysiek sterker word en mijn conditie verbetert. Ik moet mezelf er wel iedere keer heen praten, maar voel me uiterst voldaan wanneer ik daarna thuis op de bank zit.
Ik heb me voorgenomen om niet te veel tijd achter de computer te besteden, dus laat ik het vandaag hier bij 😉
Hartelijk dank voor jullie lieve groeten, kaarten en bemoediging die ik ook nu nog bijna dagelijks ontvang! Tot de volgende keer.
Het blijft zoeken in het leven, maar ook dat kan juist zo helend werken. Fijn dat je je oude inspiratieboek weer hebt 'gevonden'. Al mijn creatief-dagboekschrijven-boeken staan op een rijtje op mijn tafel in de woonkamer en ook al kijk ik er veel te weinig in en schrijf ik te weinig, ik kan er altijd naar teruggrijpen. Ik hoop dat je sinds dat je dit schreef ook daadwerkelijk nu bijna 14 dagen die drie pagina's hebt volgemaakt elke morgen. Ik heb dat ook een hele lange tijd gedaan elke ochtend en dat is ook voor mij de beste start van een dag! Ik wens je alle goeds en terugkomen bij je ware ik.
Beste Christine,
Normaal gesproken zit ik ook veel achter de computer.
Nu maak ik vaker een wandeling en ga zitten schrijven of lees wat op 'mijn' bankje in het Zeisterse bos en laat de natuur spreken en op me in werken.
Normaal gesproken móet ik van mezelf minstens 10.000 stappen op mijn stappenteller hebben en kijk amper om me heen.
Nu wandel ik vaker rustig tijdens het 'blauwe kwartiertje' zo 's- avonds in het dorp. Wanneer het stil is en laat de sterrenhemel op me inwerken.
Deze aandachtige vorm van bewegen geeft me energie, terwijl ik gevloerd uit een bezweet fitness-centrum kan komen, waarna ik eerder bij moet komen dan dat ik me lekker voel. Dit in tegenstelling tot kennissen van mij.
Best lastig een juiste vorm van bewegen te vinden op het juiste moment en in een bepaalde periode in je leven.
Ik hoop dat jij jouw vorm hebt gevonden, om gezonde energie op te doen.
Alle goeds.
Zo herkenbaar de inspiratie van Julia Cameron…..
Mooie tijd gewenst
The artist’s way pakte ik gisteren toevallig ook weer uit de kast.
Fijn dat je in Maarn de workshop gaf.
En nu weer de rust.S
Grappig. The Artist's way ligt bij mij ook weer op tafel. Aan de dagboeknotities kom ik nog niet toe.
Bewegen is inderdaad goed om je conditie op te bouwen, maar doe het rustig aan, steeds iets meer. Geniet van een mooie, rustige tijd.