Zegeningen (6)

en vanuit huis mijn weblog bijwerken. Alleen de e-mail werkt nog niet goed, maar gelukkig is Richard er mee bezig en heb ik er vertrouwen in dat het binnenkort weer in orde is. Tot die tijd is het wat behelpen en ben ik op zoek naar creatieve oplossingen!
 

  • Grino heeft voor het eerst gespeeld met Floortje, een hele lieve hond die tegenover ons woont. Het voelt als een grote stap voorwaarts, want Grino reageerde altijd bang naar andere honden. Wie weet wat hij heeft meegemaakt als straathond in Spanje… Hem zo uitbundig te zien spelen was heerlijk, want zo hoort een jonge hond zich te gedragen!
  • Nieuwe kleding gekocht in de uitverkoop en het maakt echt een verschil, want met fijne kleding aan voel ik me lekkerder in mijn vel zitten.
  • Mijn schoonzus José heeft mijn haar gekleurd – ruby red – en ik ben blij met het resultaat. Ik zal er binnenkort een foto van maken, want anders herkent niemand me meer. Anky zei nog: ‘Gelukkig zag ik Grino eerst, daardoor wist ik dat jij het was die naast hem stond…’
  • Wachtend op het begin van de nabehandelingen ben ik onverwachts in een schemergebied beland. Ik voel me er onprettig en gespannen: Is het nu nog geen tijd dat er iets gaat gebeuren? En dan vind ik een gedicht tussen oude kranten en ongelezen tijdschriften. Het is een schot in de roos, want ik had er geen woorden voor, maar ik herken mezelf in haar gedicht, alsof ik in de spiegel kijk…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eb


Ik trek mij terug en wacht.
Dit is de tijd die niet verloren gaat:
iedere minuut zet zich in toekomst om.
Ik ben een oceaan van wachten,
waterdun omhuld door ’t ogenblik.
Zuigende eb van het gemoed,
dat de minuten trekt en dat de vloed
diep in zijn duisternis bereidt.

 

Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?


– Vasalis

 

  • Ik vind hulp bij twee deskundige vrouwen, die op een wonderlijke wijze opeens ruimte in hun agenda hebben voor mij. Het voelt goed om naast de reguliere weg me open te stellen voor ‘alternatieve’ aanvullingen. Gek eigenlijk dat we dit onderscheid maken, want sommige alternatieve werkwijzen zijn heel veel ouder dan de moderne reguliere methodes.
  • Puur genieten van Herman van Veen in Carré samen met Harrie en de kinderen. Ik voel voor het eerst weer iets van mijn eigen kracht.
     

8 reacties op “Zegeningen (6)

  1. Marieke van den Houten

    Lieve Christine,
    Dit mooie gedicht van Vasalis stond ‘s nachts op mijn nachtkastje in het ziekenhuis,vlak voordat onze oudste zoon ter wereld kwam. Het was een wonderlijke ervaring om in de stille uren voor de geboorte volledig samen te vallen met het gedicht. Het heeft me toen de kracht gegeven om de 22 uren van de gecompliceerde bevalling door te komen en het jonkie is nu al weer een grote man van bijna 22…

  2. Anna Lammers

    Lieve Christine, wat een schitterend gedicht. Dank je wel voor het delen. Ik geef het door aan een ander die dit nu ook nodig heeft.

  3. Anna Lammers

    Lieve Christine, wat een schitterend gedicht. Dank je wel voor het delen. Ik geef het door aan een ander die dit nu ook nodig heeft.

  4. christianne

    lieve Christine,heel veel sterkte met de heen en weer gaande beweging van eb en vloed. Hopelijk steeds meer vloed naar mate de tijd verstrijkt. Gisteren een mooie dag gehad bij Phoenix, maar zo goed dat jij bij jezelf bent gebleven!
    x

  5. Gré Noom

    Hoi Christine, wat een mooi en toepasselijk gedicht, prachtig. Heel veel sterkte met wachten terwijl elke minuut zich ondertussen inzet voor de toekomst. Jij en je lijf maken zich op voor de toekomst. Sterte!!
    Groet Gré

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *