- op mijn weblog en Facebook, maar ook heel veel kaarten om me geluk te wensen met de goede uitslag: geen chemotherapie!
- Na de euforische dagen en ik over bergen heen kon springen, kwamen er zware dagen waarop ik me heel moe voel en halverwege de middag al compleet uitgeblust. In het ziekenhuis word ik gerustgesteld met de opmerking: “Mevrouw, alle klachten die u beschrijft komen veel voor en u hoeft zich er geen zorgen om te maken”.
- Ik heb het engeltje “balans” getrokken voor de komende herstelperiode. Ik had het niet beter kunnen treffen!
-
Grino en ik: beiden met een nieuwe coupe.
- De dagelijkse bestraling is steeds meer routine geworden – na vandaag nog maar 5 keer!
- Ik begin vaker plannen te maken voor na de behandeling, maar voel ook dat ik het nu nog niet goed kan overzien. Mijn emoties liggen zo aan de oppervlakte dat ik me kwetsbaar en klein voel. De opdracht is nu vooral mezelf hersteltijd gunnen zonder verplichtingen…en dat vind ik niet zo eenvoudig.
- Ik mis het gezamenlijke schrijven heel erg, maar wat is het fijn te weten dat ik me geen zorgen hoef te maken. Mijn passie voor het schrijven wordt nu door anderen met de wereld gedeeld! >>
- Peter is speciaal naar Alkmaar gekomen om prachtige foto’s te maken van de troostmuur. (zie mijn weblogbericht van 24 december).
- Ik heb een Reiki-behandeling van mijn zus gekregen en het bracht me ontspannen en verbondenheid met haar.
- Ik twijfel: zal ik het dagboek kopen? Ik doe het uiteindelijk toch maar niet en thuisgekomen ligt er een prachtig cadeau op me te wachten met o.a. dat ene dagboek!!
- Voor het eerst in zeven jaar ben ik op de dagen tussen kerst en oudjaar thuis en niet met een groep in de abdij Koningshoeven in Berkel-Enschot.
- Een paar minuten geleden was ik heel erg geschrokken en probeerde weer heel gewoon boodschappen te doen. En daar ontmoet ik toevallig mijn vriendin in de winkel: “Zullen we samen ergens koffie drinken?”
- Ik heb een prachtig gedicht gevonden en daarmee wil ik iedereen een mooie kersttijd (die duurt immers nog tot 6 januari) toewensen en een warme jaarwisseling als mooi begin van een heel nieuw jaar…
Diep in je ziel
ontwaakt soms een ochtend
een oosten
een stem die je wenkt
om te gaan
door de nacht en woestijn
naar een plek die je kent
diep daar van binnen
licht dat je leidt
ster in je hart
naar een kind op wat stro
met een boodschap van vrede
het nodigt je uit
voor een heel nieuw begin
een vrijheid onnoembaar
diep in je ziel
ben je met velen
met allen en alles
zo Eén en zo Al
die in je ziel
daar in die stal
– Bart Deltour
Morgen richting Egmond – o.a. Kerststallen in Abdij bekijken – en naar Alkmaar. Op die manier verbondenheid met jou voelen. Veel lieve groeten.
KIND
puur, onbevangen
in ons aanwezig
kostbaar is een kwetsbaar
MENS
Lieve Christine,
Voor 2013 wens ik je troost en licht en een doorgaande stroom van hartverwarmends om je heen.
Dank dat je al dit mooie deelt, een teken van verbondenheid.
Beste Christine,
jouw weblog is zeer inspirerend, wat fijn om je zegeningen te tellen en dat wij ze kunnen mee lezen…. bedankt om te delen!
Het inspireert me om iets gelijkaardig te doen, wie heeft er nu geen nood aan stilstaan bij wat er van moois is in z’n leven?
en… wat een prachtig gedicht, toch??!!!!!! 😉
knuffel van mij!
Lieve Christine .
Alle liefs ! en geluk en gezondheid voor het nieuwe jaar ! ook ik ben na 10 jaar soms nog heel moe en ook mij wordt nog gezegt dat dit heel gewoon is,bij alles wat er is gebeurt .
Goede moed en sterkte ,en inderdaad wens ik je alle rust toe om verder te gaan .
We mogen leven !
Dikke knuffel ! Oeachsi
Ik wil je graag alle goeds voor het nieuwe jaar wensen.
Zelf ben ik na 20 jaar nog steeds heel moe op onverwachte momenten, maar ik heb naast 35 bestralingen ook de chemo gehad. Dus vertrouw er maar op dat je je later weer veel beter gaat voelen, ik weet dat van 2 vriendinnen die net als jij bestraling en hormonen hebben gehad.
Veel liefs en houd vol, geef jezelf de kans om tot rust te komen.